Ναζίμ ΧΙΚΜΕΤ, «ΚΥΡΙΑΚΗ»

Για πρώτη φορά με άφησαν σήμερα και βγήκα στη λιακάδα

Δε μου ‘τυχε ποτέ σε όλη τη ζωή μου

Να μείνω έτσι ακίνητος κοιτάζοντας ψηλά τον ουρανό

Και ν’ απορώ που είναι τόσο μακριά μου

Τόσο γαλάζιος, τόσο απέραντος

Έκατσα κατάχαμα γεμάτος σεβασμό

Κι ακούμπησα την πλάτη στον ασβεστωμένο τοίχο.

Και τούτη τη στιγμή δε μπαίνει ζήτημα

Να ριχτώ στα κύματα, μήτε μς νοιάζουν οι αγώνες

Μήτε που σκέφτομαι καθόλου τη λευτεριά και τη γυναίκα.

Η γη, ο ήλιος, κι εγώ μέσα στον ήλιο ευτυχισμένος

Share on Google Plus

About ektos-ylhs.blogspot.com/

Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...