Η «Αφροδίτη του Ουρμπίνο» υπήρξε ίσως το τολμηρότερο έργο
των καιρών του. Δεν ήταν η πρώτη γυμνή Αφροδίτη... μα για πρώτη φορά στα
χρονικά, η γύμνια και η στάση του σώματος της απεικονίζονται με τρόπο ξεκάθαρα
ερωτικό, έχοντας ως στόχο την έξαψη του θεατή. Δεν είναι τυχαίο που έργα σαν
αυτά επιλέγονταν να διακοσμήσουν τις κρεβατοκάμαρες των αρχόντων, καλά κρυμμένα
από το μάτι του κοινού θνητού της εποχής.
Ακόμα περισσότερο προκλητικό καθιστά το έργο, αφενός η
ύπαρξη, στο βάθος, των ντυμένων γυναικών – η αντιπαραβολή του γυμνού με το
ντυμένο υπήρξε πάντα υψηλός καταλύτης των παθών – μα, πάνω απ’ όλα, το βλέμμα
της Αφροδίτης, η οποία κοιτάζει κατάματα, στα ίσα, με μια έκφραση έτοιμη για
όλα, τον θεατή.
Ο Τιτσιάνος με έργα σαν αυτό στάθηκε καταλυτικός στο πέρασμα
από την Αναγέννηση στο Μπαρόκ, μα και την τέχνη όλων των αιώνων που
ακολούθησαν.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου