Τζο Στράμερ. Ο πολιτικοποιημένος τραγουδιστής των Clash, που έμενε σε κοινόβιο και «έκαιγε» το Λονδίνο...
Γόνος
ευκατάστατης οικογένειας, δε ζήλεψε καθόλου τα πλούτη, έφυγε από το
σπίτι, έκανε διάφορα επαγγέλματα και έγινε ανατρεπτικός στην πράξη και
όχι στη φλυαρία.
Μεγαλωμένος σε μια αστική οικογένεια του Λονδίνου και περνώντας τα παιδικά του χρόνια σε οικοτροφείο, ο John Graham Mellor παράτησε την πλούσια ζωή του για να γίνει κάποια χρόνια αργότερα ο πιο συνειδητοποιημένος τραγουδιστής της γενιάς του. Γεννήθηκε στις 21 Αυγούστου 1952 στη Άγκυρα της Τουρκίας, πατέρας του ήταν ο βρετανός διπλωμάτης Ronald Mellor. Ο Chuck Berry, The Beach Boys και ο Woody Guthrie ήταν μερικά από τα μουσικά ακούσματα που τον επηρέασαν. Προς τιμήν του τελευταίου, στην αρχή της καριέρας του χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Woody Mellor.
The Clash. Ο Strummer ήταν αυτός που συνέβαλε στην δημιουργία του πρωτοποριακού συγκροτήματος της πανκ ροκ μουσικής σκηνής και γρήγορα ανέλαβε ηγετικό ρόλο. Ο ριζοσπαστισμός του και οι κοινωνικές του ανησυχίες τον ενέπνεαν να γράφει τραγούδια με πολιτικό περιεχόμενο. Σκληρά λόγια, που πετύχαιαν το στόχο στο κέντρο και δεν φλυαρούσαν με υπονοούμενα. Λόγια, φυσικά εξόχως ενοχλητικά για το συντηρητικό κομμάτι της κοινωνίας. Οι νέοι όμως έβρισκαν στους στίχους ένα κομμάτι της ζωής τους και ταυτόχρονα γούσταραν και τη μουσική του συγκροτήματος. Η συμμετοχή του σε αντιρατσιστικές και αντιναζιστικές οργανώσεις τον όπλισαν με ιδέες και επιχειρήματα. Στο στόχαστρο ήταν πάντα ο καπιταλισμός, ο καταναλωτισμός και οι ανισότητες. Οι Clash δεν αντιμετωπίζουν το γκρουπ τους ως μέσο εκτόνωσης αλλά ως ντουντούκα κοινωνικής εξέγερσης. London calling to the faraway towns Now war is declared, and battle come down London calling to the underworld Come out of the cupboard, you boys and girls Άλλωστε οι δρόμοι του Λονδίνου έβραζαν καθημερινά από συγκρούσεις. Οι νεοναζί εναντίον των πανκ και των μεταναστών, οι αστυνομικοί εναντίον των εργατών και η Θάτσερ εναντίον όλων. Το 1978 ηγούνται της συναυλίας που διοργανώθηκε από το κίνημα Rock Against Racism, διαμαρτυρόμενοι για την άσκηση βίας στους μετανάστες και τραγουδούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το White Riot είναι το πρώτο σινγκλ που κυκλοφόρησαν. O σκληρός και αδυσώπητος ήχος της κιθάρας του Jones σε συνδυασμό με τη χαρακτηριστική φωνή του Strummer, δίνουν μια πρώτη γεύση από αυτό που θα ακολουθήσει.
.ο Τζο Στράμερ που "έφυγε" το 2002 σε ηλικία μόλις 50 ετών, θα δώσει το όνομά του σε πλατεία στη Γρανάδα, την ισπανική πόλη που λάτρεψε και επισκεπτόταν συχνά. Το δημοτικό συμβούλιο της πόλης της Ανδαλουσίας δέχτηκε σχετική πρόταση την οποία υπέβαλαν κάτοικοι αφού συγκέντρωσαν περισσότερες από 2.000 υπογραφές στο πλαίσιο διαδικτυακής καμπάνιας. "Η πρόταση προήλθε από τη βάση και είχε την στήριξη ορισμένων πολιτικών κομμάτων, ιδίως του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η σχέση του Τζο και της πόλης είναι πολύ γνωστή, ο κόσμος εδώ πάντα τον θυμάται. Βρετανοί φίλοι του που ήρθαν εδώ εξαιτίας του, σήμερα διαμένουν μόνιμα στη Γρανάδα" δήλωσε στο BBC ο Ντανιέλ Γκαλάν, μέλος του δημοτικού συμβουλίου.
Το 2002 ο Joe Strummer σε ηλικία 50 ετών πεθαίνει στο σπίτι του από καρδιακή προσβολή. O εκπρόσωπος μια γενιάς, όπως είχε χαρακτηρίσει ο ίδιος τον εαυτό του, μέσα από τα τραγούδια του προώθησε τις αριστερές του πεποιθήσεις και έστειλε πολιτικά μηνύματα που εμπνέουν πολλούς ακόμα και σήμερα
Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου