Η Τζούς Μανσούρ έγραψε στα γαλλικά. Αλλά γεννήθηκε στην
Αγγλία από Αιγυπτιοεβραίους γονείς το 1928.
Θα ζήσει στο Κάιρο μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του πενήντα και μετά θα
μετακομίσει στο Παρίσι με τον δεύτερο σύζυγό της. Το 1953 εκδίδει την πρώτη
συλλογή της, Cris, και θα ενθουσιάσει τους σουρεαλιστές και πρώτους από όλους
τον Αντρέ Μπρετόν που θα την συστήσει στο γαλλικό κοινό. Μέχρι τον θάνατο της
στο Παρίσι το 1986 θα εκδώσει δεκαέξι ποιητικές συλλογές καθώς και λίγα πεζά
και θεατρικά έργα. Η ποίηση της θα απασχολήσει τους κριτικούς άλλοτε εκκινώντας
από μια τύπου φεμινιστική ανάλυση , άλλοτε εντοπίζοντας στην ποίηση της
σύμβολα ενός αιγυπτιακού μυστικισμού, έναν εξωτισμό με προέλευση τις
καταβολές της ποιήτριας.
Η Μανσούρ μας υπενθυμίζει στην ποιητική της τον ερωτικό πόθο
σαν παροξυσμό του σώματος, τη σάρκα που θέλει να αναζητήσει την άλλη σάρκα, που
θέλει να την κατακτήσει και να την αναλώσει μέχρι κανιβαλισμού σε μια
προσπάθεια ένωσης, που θα παραμένει πάντα ανέφιχτη και γι’ αυτό πάντα αγωνιώδη.
Είναι ο έρωτας στην αρχέγονη κορύφωση του αλλά ταυτόχρονα είναι και ένα ταξίδι
εξερεύνησης της σκοτεινής πλευράς του φεγγαριού, αυτού που είμαστε ή νομίζουμε
ότι είμαστε. Αλλά αν κοιτάξεις την άβυσσο, θα σε κοιτάξει και αυτή, και αυτή η
νιτσεϊκή ρήση περιγράφει θαυμάσια τον φόβο για την απώλεια του ελέγχου της
θέλησης και του σώματος, τον τρόμο από την ακυβέρνητη βύθιση στην
αντανακλαστική σχεδόν ηδονή στο όνομα της ερωτικής επιθυμίας. Αυτός ο φόβος
ξορκίζεται πότε με τον σαρκασμό, πότε με την ειρωνεία ή την λεπτή υπενθύμιση
ότι δεν πρέπει να τα παίρνουμε όλα τόσο σοβαρά.
Ο σαρκασμός της αντρικής έπαρσης στο ερωτικό παιχνίδι, οι
μεταφορές που αθροίζουν άλλοτε υπέρ, άλλοτε κατά της βαρύτητας των
συναισθημάτων και των σωματικών αντιδράσεων, συναντούν την θλίψη μιας αναμονής
για μια συνάντηση που δεν θα έρθει ποτέ, και την πικρή αναγνώριση ότι η αδυναμία του Άλλου έχει το συμμετρικό
αντίστοιχο της σε μια αδυναμία του Εγώ. Και πάνω σε αυτή την φριχτή διαπίστωση
η Μανσούρ πονά σωματικά, ποθεί σωματικά, επικαλείται σωματικά ένα σύμπαν βοηθό για να της συμπαρασταθεί,
να κάνει την αντίφαση μέρος μιας
εμπειρίας που πρέπει να διαβούμε, μιας ζωής που πρέπει να ζήσουμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου