ΓΡΑΦΕΙ Η ΣΙΣΣΥ ΜΑΚΡΙΔΟΥ..
Υπάρχουν ορισμένα γεγονότα στην πορεία της ζωής του ανθρώπου
που αλλάζουν τα μέσα του αστραπιαία. Ένα τέτοιο ριζοσπαστικό γεγονός αποτελεί ο
θάνατος ή πιο συγκεκριμένα ο φόβος του επερχόμενου θανάτου. Στιγμές που
αντικρίζεις μπροστά στα μάτια σου το τέλος να πλησιάζει… Στιγμές που νιώθεις τον
Χάρο να σου δίνει το στερνό φιλί του Ιούδα, αυτό το παγερό και άχρονο φιλί που
διαρκεί μια αιωνιότητα.
Μετά από ένα τέτοιο γεγονός πως επιστρέφει κανείς στη
καθημερινότητα της «ανθρώπινης» ζωής του
και αν καταφέρει να επιστρέψει , πόσο αναλλοίωτος θεωρείτε πως παραμένει;
Πιστεύω πως μια τέτοια επιστροφή είναι πολύ επίπονη και αν εν
τέλει επιτευχθεί σίγουρα θα δημιουργήσει αλλοιώσεις στη προσωπικότητα. Ίσως
πλέον τα δάκρυα πάψουν να σημαίνουν τόσα πολλά, ίσως οι φόβοι χάσουν την
επιρροή που ασκούσαν και ίσως ο έρωτας πυρποληθεί μια για πάντα και ασυναίσθητα
μέσα από τα σιγοκαιόμενα κάρβουνα γεννηθεί μια μοναδική, τελεσίδικη, ανιδιοτελής,
αληθινή αγάπη.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου