Την σταύρωση σαν τρόπο θανατικής ποινής παρέλαβαν οι Ρωμαίοι απ τους Καρχηδόνιους όταν τους κατέκτησαν.
Ιστορικά αναφέρεται πως πρώτοι οι Πέρσες τον εφάρμοσαν και μετά απ αυτούς Ινδοί,Σκύθες,Θράκες,Νουμίδες μάλιστα και ο Μέγας Αλέξανδρος,λέγεται,πως σταύρωσε 2.000 υπερασπιστές της Τύρου όταν την κατέλαβε μετά μακρόχρονη πολιορκία. (επίσης ο Δημήτριος ο Πολιορκητής και ο Αντίοχος ο Δ)
Η σταύρωση γινόταν συνήθως με δέσιμο και όχι κάρφωμα των χεριών και των ποδιών του μελλοθάνατου κάτι που είχε το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα αφού η στάση του σώματος οδηγεί σε ασφυξία.
Τα καρφιά που μπήγονταν όχι στην παλάμη αλλά στον καρπό του θύματος,είχαν στόχο το να επιτείνουν τον πόνο,όχι το θάνατο,αφού στον καρπό υπάρχει ένα νεύρο πάνω στο οποίο μπηγόταν το καρφί.
Ο επί ξύλου κρεμάμενος,αφού είχε μαστιγωθεί με φραγγέλιο (μαστίγιο με λουρίδες που κατέληγαν σε κότσια,κόκκαλα ζώων,και μπάλες με μολύβι),παρουσίαζε συμπτώματα ασφυξίας. Οι αναπνευστικές του κινήσεις γίνονταν όλο και πιο δύσκολες. Το αίμα συγκεντρωνόταν με μεγάλη πίεση στο κεφάλι. Οι αρτηρίες πρήζονταν. Το κεφάλι γινόταν υπεραιμικό. Ο άνθρωπος λιποθυμούσε και αν ήταν τυχερός,πέθαινε γρήγορα.
Γιατροί που μελέτησαν τη σταύρωση απέδειξαν πως ο σταυρός φέρνει τον άνθρωπο σε μια μεγάλη έλξη, που οφείλεται στο βάρος του σώματος. Το βάρος τραβά το κορμί προς τα κάτω από τα χέρια με μια μεγάλη έλξη των χεριών, των βραχιόνων, των ώμων και του θώρακα. Αυτή η έλξη βαστά τον θώρακα σε μια συνεχή αναγκαστική θέση εισπνοής, αν και ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκτελέσει κινήσεις εκπνοής.
Ο σταυρωμένος προσπαθεί να ανακουφιστεί μετακινώντας το σώμα του προς τα πάνω αλλά αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ,απλά παρατείνει το μαρτύριο του.
Ο πόνος και η κούραση δεν επιτρέπουν να συνεχιστεί επί πολύ αυτή η επίπονη μυϊκή προσπάθεια. Εξαντλημένος ο άνθρωπος ξαναπέφτει στην πρώτη θέση για να επιχειρήσει ξανά να ανασηκωθεί. Οι κινήσεις αυτές επαναλαμβάνονται μέχρι την τελική εξάντληση του ανθρώπου και τον θάνατό του από ασφυξία.
Ο φρικιαστικός αυτός τρόπος θανάτωσης εφαρμόστηκε απ τους Ρωμαίους,κι αν για το Χριστό υπάρχουν αμφιβολίες περί του ιστορικού του προσώπου για τους εξεγερμένους δούλους του Σπάρτακου καμία.6.000 απ αυτούς σταυρώθηκαν κατά μήκος της Αππίας Οδού.
Ιστορικά αναφέρεται πως πρώτοι οι Πέρσες τον εφάρμοσαν και μετά απ αυτούς Ινδοί,Σκύθες,Θράκες,Νουμίδες μάλιστα και ο Μέγας Αλέξανδρος,λέγεται,πως σταύρωσε 2.000 υπερασπιστές της Τύρου όταν την κατέλαβε μετά μακρόχρονη πολιορκία. (επίσης ο Δημήτριος ο Πολιορκητής και ο Αντίοχος ο Δ)
Η σταύρωση γινόταν συνήθως με δέσιμο και όχι κάρφωμα των χεριών και των ποδιών του μελλοθάνατου κάτι που είχε το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα αφού η στάση του σώματος οδηγεί σε ασφυξία.
Τα καρφιά που μπήγονταν όχι στην παλάμη αλλά στον καρπό του θύματος,είχαν στόχο το να επιτείνουν τον πόνο,όχι το θάνατο,αφού στον καρπό υπάρχει ένα νεύρο πάνω στο οποίο μπηγόταν το καρφί.
Ο επί ξύλου κρεμάμενος,αφού είχε μαστιγωθεί με φραγγέλιο (μαστίγιο με λουρίδες που κατέληγαν σε κότσια,κόκκαλα ζώων,και μπάλες με μολύβι),παρουσίαζε συμπτώματα ασφυξίας. Οι αναπνευστικές του κινήσεις γίνονταν όλο και πιο δύσκολες. Το αίμα συγκεντρωνόταν με μεγάλη πίεση στο κεφάλι. Οι αρτηρίες πρήζονταν. Το κεφάλι γινόταν υπεραιμικό. Ο άνθρωπος λιποθυμούσε και αν ήταν τυχερός,πέθαινε γρήγορα.
Γιατροί που μελέτησαν τη σταύρωση απέδειξαν πως ο σταυρός φέρνει τον άνθρωπο σε μια μεγάλη έλξη, που οφείλεται στο βάρος του σώματος. Το βάρος τραβά το κορμί προς τα κάτω από τα χέρια με μια μεγάλη έλξη των χεριών, των βραχιόνων, των ώμων και του θώρακα. Αυτή η έλξη βαστά τον θώρακα σε μια συνεχή αναγκαστική θέση εισπνοής, αν και ο άνθρωπος δεν μπορεί να εκτελέσει κινήσεις εκπνοής.
Ο σταυρωμένος προσπαθεί να ανακουφιστεί μετακινώντας το σώμα του προς τα πάνω αλλά αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ,απλά παρατείνει το μαρτύριο του.
Ο πόνος και η κούραση δεν επιτρέπουν να συνεχιστεί επί πολύ αυτή η επίπονη μυϊκή προσπάθεια. Εξαντλημένος ο άνθρωπος ξαναπέφτει στην πρώτη θέση για να επιχειρήσει ξανά να ανασηκωθεί. Οι κινήσεις αυτές επαναλαμβάνονται μέχρι την τελική εξάντληση του ανθρώπου και τον θάνατό του από ασφυξία.
Ο φρικιαστικός αυτός τρόπος θανάτωσης εφαρμόστηκε απ τους Ρωμαίους,κι αν για το Χριστό υπάρχουν αμφιβολίες περί του ιστορικού του προσώπου για τους εξεγερμένους δούλους του Σπάρτακου καμία.6.000 απ αυτούς σταυρώθηκαν κατά μήκος της Αππίας Οδού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου