Το ψυχικό τραύμα ως καλλιτεχνικός δημιουργός

Το ψυχικό τραύμα δεν είναι πάντα "κακό", ειδικά όταν μπορεί να διοχετευτεί σε μια καλλιτεχνική δημιουργία. Στο συμπέρασμα αυτό καταλήγει ο ψυχίατρος-ζωγράφος, Παύλος Βασιλειάδης, σε έρευνα του με θέμα "Ψυχικό τραύμα και εικαστικές τέχνες", στην οποία συσχετίζει γεγονότα που βίωσαν κατά το παρελθόν διάσημοι ζωγράφοι με έργα που δημιούργησαν, όταν είχαν  φτάσει σε  επίπεδο καλλιτεχνικής  ωριμότητας.
«Στην Ψυχιατρική θεωρούμε ότι η τέχνη παράγεται μέσω  διαφόρων ασυνειδήτων μηχανισμών. Ο πρώτος από αυτούς είναι η παλινδρόμηση  στην υπηρεσία του "εγώ". Είναι ένας  ψυχολογικός μηχανισμός, που τον ανέφερε ο Αυστριακός ψυχαναλυτής Ερνστ Κρις (Ernst Kris). Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο καλλιτέχνης "βουτάει" κατά κάποιο τρόπο σε εμπειρίες που είναι ασυνείδητες, αλλά το κάνει κάτω από τον έλεγχο του "εγώ". Αυτές οι εμπειρίες μετουσιώνονται, δηλαδή αλλάζουν μορφή και στην προκειμένη περίπτωση, στη  ζωγραφική, μορφοποιούνται. Αυτή είναι η διαδικασία, η δημιουργία τέχνης, όπως το βλέπουμε εμείς οι ψυχίατροι» 

Αναφερόμενος σε μια άλλη έρευνα του για τη ζωγραφική  των ατόμων με ψύχωση (σχιζοφρένεια)  επισημαίνει ότι υπάρχει  η δημιουργική ψύχωση, ένα φαινόμενο που περιγράφηκε πρόσφατα. «Είναι ένα οξύμωρο σχήμα. Στην ψύχωση όλες οι δημιουργικές ικανότητες του ανθρώπου χαλάνε. Πώς γίνεται λοιπόν να έχουμε δημιουργία; Ένα κλασικό παράδειγμα είναι ο Βαν Γκογκ. Τα έργα του τα οποία θεωρούμε σημαντικά, όπως τα "Ηλιοτρόπια" και  η "Έναστρη νύχτα" και για τα οποία  θεωρείται μεγάλος  ζωγράφος, είναι  αυτά που δημιούργησε κατά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο της ζωής του, πριν αυτοκτονήσει. Πίστευε ότι ήταν το Αγιο Πνεύμα  κλπ» λέει.

Μιλώντας για την έρευνά του με θέμα "Ψυχικό τραύμα και εικαστικές τέχνες" εξηγεί ότι πρόκειται για μια μια διερεύνηση που  έκανε τα τελευταία δύο χρόνια σε μία προσπάθεια να συσχετίσει τα ψυχικά τραύματα κάποιων γνωστών καλλιτεχνών με στοιχεία που μπορούν να βρεθούν στους πίνακές τους. 
"Η έρευνά μου στράφηκε σε εκείνους οι οποίοι με μια εμμονή επαναλαμβάνουν ορισμένα πράγματα  στη  δουλειά τους, που σημαίνει ότι έχει κάποια βαρύτητα όλο αυτό"  λέει  αναφέροντας χαρακτηριστικά τις περιπτώσεις τριών καλλιτεχνών, του Κάσπαρ Ντάβιντ Φρίντριχ (Caspar David Friedrich), του Χουάν Μιρό (Joan Miro) και του Φράνσις Μπέικον (Francis Bacon), στα έργα των οποίων επαναλαμβανόμενα φαίνονται τα ίχνη των ψυχικών τους τραυμάτων

ΑΠΕ ΜΠΕ

Share on Google Plus

About ektos-ylhs.blogspot.com/

Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...