Πολύ ψηλά ανέβασε ο Αλέξης Τσίπρας τον πήχη κατά τη χθεσινή συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Ε.Ε. 28) Ντόναλντ Τουσκ, κατά την οποία πήγε ένα βήμα πιο πέρα την αντιπαράθεση της κυβέρνησης με το ΔΝΤ σε ό,τι αφορά την καθυστέρηση στο κλείσιμο της συμφωνίας για τη δεύτερη αξιολόγηση.
Κατ' ουσίαν ο πρωθυπουργός παραδέχεται με απόλυτη σαφήνεια ότι η κατάσταση για τη χώρα και την κυβέρνηση είναι οριακή, ότι η καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας είναι καταστροφική για τη χώρα και ότι περαιτέρω κυβερνητική υποχώρηση είναι καταστροφική για την κοινωνία. Και εμμέσως δηλώνει ότι η κατάσταση βρίσκεται πλέον «στο κόκκινο» με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά.
«Οι πληροφορίες που έχουμε από χθες βράδυ, τόσο εγώ όσο και ο πρόεδρος Τουσκ, είναι ότι βρισκόμαστε μια ανάσα από τη συμφωνία. Ωστόσο είχα την υποχρέωση να θέσω στον πρόεδρο τις ανησυχίες μου ότι, εάν, παρά τις προβλέψεις, αυτή η συμφωνία δεν επιτευχθεί την ερχόμενη Παρασκευή στο πλαίσιο αυτού του άτυπου οργάνου, του άτυπου οικονομικού διευθυντηρίου της Ευρώπης, του Eurogroup, θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες σε ένα ανώτερο επίπεδο, ώστε να έχουμε θετική εξέλιξη. Να έχουμε θετική εξέλιξη πριν από το Πάσχα, σε κάθε περίπτωση μέσα στον Απρίλιο, ακόμα και αν χρειαστεί να φθάσουμε και στην ανάγκη της σύγκλησης της συνόδου των κρατών - μελών του ευρώ».
Με αυτά τα λόγια ο πρωθυπουργός θέλησε, εν όψει του αυριανού Eurogroup στη Μάλτα, να δηλώσει τρία πράγματα:
♦ Ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που επισπεύδει τη συμφωνία, αλλά άλλοι παράγοντες την καθυστερούν.
♦ Ότι οι τρικλοποδιές που βάζει μερίδα των δανειστών - κυρίως το ΔΝΤ - σε κάθε απόπειρα συμβιβασμού έχουν όριο.
♦ Ότι, αν συνεχιστεί η κωλυσιεργία, τότε οι αποφάσεις πρέπει να ληφθούν σε ανώτερο πολιτικό επίπεδο.
Η απάντηση του Ντόναλντ Τουσκ - όπως αναμενόταν - δεν ήταν θετική στην πολιτικοποίηση της διαπραγμάτευσης. Κανένας παράγοντας στην Ευρώπη αυτήν την ώρα δεν θέλει το ελληνικό πρόβλημα σε υψηλό πολιτικό επίπεδο εν όψει γαλλικών και γερμανικών εκλογών. Έτσι η απάντησή του ήταν μάλλον κοφτή:
«Κάθε ημέρα φτάνουμε πιο κοντά σε μια συμφωνία. Χθες επιτεύχθηκε σημαντική πρόοδος και, όπως γνωρίζετε, οι συζητήσεις συνεχίζονται και σήμερα. Ελπίζω ότι θα είμαστε σε θέση να καταλήξουμε σε μια συμφωνία την Παρασκευή στο Eurogroup. Και θέλω να υπογραμμίσω ότι η ευθύνη επίτευξης της συμφωνίας αυτής είναι κάτι το οποίο μοιραζόμαστε όλοι όσοι συμμετέχουμε σε αυτήν τη διαδικασία».
Πικρή η πείρα
Από τις προηγούμενες απόπειρες πολιτικοποίησης διαπραγματεύσεων με τους δανειστές η πείρα είναι σαφής. Η σταθερή απάντηση, π.χ., της Άνγκελα Μέρκελ, του ισχυρότερου πολιτικού παράγοντα της Ευρώπης, σε ανάλογα αιτήματα ήταν πάντοτε η ίδια: Αυτά είναι θέματα που η Ελλάδα πρέπει να συζητάει και να λύνει με την τρόικα.
Είναι ακόμη δεδομένο ότι την προηγούμενη φορά που μια Σύνοδος Κορυφής (της Ε.Ε. των 28) ασχολήθηκε πολιτικά με το ελληνικό ζήτημα, τον Ιούλιο του 2015, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛΛ αντίκρισε το «πρόσωπο του θηρίου» και η κατάληξη ήταν το τρίτο μνημόνιο.
Με αυτά τα δεδομένα θα πρέπει μάλλον να θεωρείται απίθανο ο πρωθυπουργός να προσδοκά ότι μια πολιτική διαπραγμάτευση θα μπορούσε να φτάσει στο επίπεδο μιας Συνόδου Κορυφής, έστω και της ευρωζώνης - τη στιγμή μάλιστα που ούτε η συνομιλία με τη Μέρκελ έγινε εφικτή τις προηγούμενες μέρες.
Μάλιστα ο Τουσκ, μιλώντας για ευθύνη όλων όσοι εμπλέκονται στη διαπραγμάτευση, φρόντισε να συμπεριλάβει και την ελληνική κυβέρνηση στους υπεύθυνους για την καθυστέρηση.
Στο όριο
Υπ' αυτήν την έννοια το αίτημα του πρωθυπουργού για σύγκληση Συνόδου Κορυφής των χωρών της ευρωζώνης πιθανότατα θα μείνει μετέωρο. Αποκαλύπτει όμως το οριακό σημείο της διαπραγμάτευσης, όπως κι αν την αναγνώσει κάποιος:
Αν πράγματι ισχύουν οι πληροφορίες που λένε ότι βρισκόμαστε «μια ανάσα» από την επίτευξη συμβιβασμού, τότε η αναφορά του πρωθυπουργού μπορεί να διαβαστεί με τους εξής τρόπους:
Είτε επιχειρεί - δεδομένης της σκληρότητας των μέτρων για τις ασθενέστερες κοινωνικές κατηγορίες - να χρυσώσει το χάπι τόσο για την κοινωνία όσο και για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛΛ με μια μαχητική εμφάνιση.
Είτε επιχειρεί να επιταχύνει τη διαδικασία ώστε στο αυριανό Eurogroup να εκλείψουν και τα τελευταία εμπόδια.
Αν, όμως, η διαδικασία βρίσκεται σε αδιέξοδο, κάτι που θα πιστοποιηθεί ενδεχομένως σήμερα ή αύριο, τότε ο Τσίπρας δηλώνει δύο πράγματα:
♦ Χρεώνει εξ ολοκλήρου την ευθύνη για την καθυστέρηση στο ΔΝΤ και τη Γερμανία.
♦ Περιγράφει το όριο των υποχωρήσεών του.
Ωστόσο, αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι έχουμε μπροστά μας τη διατύπωση ενός πολιτικού «Σχεδίου Β», το οποίο οδηγεί σχεδόν αναπόδραστα σε εκλογές. Διότι, τελικά, αν η διαπραγμάτευση είναι αδιέξοδη, αν το όριο υποχωρήσεων της κυβέρνησης έχει εξαντληθεί και αν η Ευρώπη είναι εντελώς απρόθυμη ή αδύναμη να βάλει στο τραπέζι μια πολιτική λύση ανεκτή απ' όλους, τότε το επόμενο βήμα δεν θα είναι, πιθανότατα, μια Σύνοδος Κορυφής, ούτως ή άλλως ανεπιθύμητη απ' όλους, αλλά οι κάλπες.
Ύστερα από την παραδοχή της καταστροφής που συνεπάγεται η καθυστέρηση, ο πρωθυπουργός κατ' ουσίαν αποκλείει το ενδεχόμενο να πάμε σε μια πολύμηνη και άκαρπη διαδικασία, η οποία στο τέλος θα φέρει ακόμη σκληρότερα μέτρα. Τα όρια που έθεσε χθες είναι πολύ δύσκολο να παραβιαστούν - ακόμη και από τον ίδιο...
topontiki
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου