Το 1976, το τραγούδι του "Edged In Blue" είχε γίνει πολύ δημοφιλές στην Αμερική και η αποσπασματική κυκλοφορία του ως σινγκλ θεωρείτο σίγουρο ότι θα χάριζε ακόμα πλατύτερη επιτυχία στο δημιουργό της. Ο Γκάλαχερ αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το τραγούδι σαν σινγκλ, αντιμετωπίζοντας τη δισκογραφική του δουλειά "Calling Card" ως αδιάσπαστο και ενιαίο σύνολο.
Επίσης, το 1974 αρνήθηκε πρόταση να γίνει μέλος των Rolling Stones καθώς πίστευε ότι κάτι τέτοιο θα ερχόταν σε αντίθεση με την αντίληψή του για τη μουσική. Συμμετείχε όμως σε δουλειές μερικών από τα μεγαλύτερα ονόματα της μπλουζ, όπως οι Μάντι Γουότερς, Άλμπερτ Κόλινς, Τζέρι Λι Λιούις, Λόνι Ντόνεγκαν και Αλέξις Κόρνερ. Καθ' όλη τη διάρκεια της μουσικής του διαδρομής, δε σταμάτησε να τοποθετεί πάνω απ' όλα, ακόμα και από την προσωπική του ζωή και την υγεία του, εκείνο που θεωρούσε ότι τον ολοκλήρωνε ως καλλιτέχνη και ως άνθρωπο: την αγάπη του για τα μπλουζ και το πάθος του να παίζει μουσική.
Τον Σεπτεμβρη του 13 πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα ένα μεγάλο μουσικό γεγονός: η συναυλία του μεγάλου Ιρλανδού συνθέτη και κιθαρίστα Rory Gallagher
Περισσότεροι από 40.000 θεατές βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Από πολλούς θεωρήθηκε το καλλιτεχνικό γεγονός της χρονιάς. Περιττό να πω ότι μαζί με τους φίλους μου φροντίσαμε να προμηθευτούμε τα εισιτήρια την πρώτη κιόλας μέρα της κυκλοφορίας.
Ήταν μόλις 33 ετών, στην καλλιτεχνική του ακμή και όχι στα τελειώματα, όπως άλλοι καλλιτέχνες που θυμήθηκαν τα Βαλκάνια, όταν δεν υπήρχαν καλύτερες αγορές. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1981, το γήπεδο της ΑΕΚ γέμισε από fun του μουσικού που, αν και αυτοδίδακτος, ήταν ήδη ανάμεσα στους κορυφαίους κιθαρίστες της διεθνούς ροκ σκηνής. 25.000 θεατές, ως επί το πλείστον κάτω των 20 ετών, απολάμβαναν σε έκσταση τη συναυλία. Ο ενθουσιασμός ήταν τρομερός. Η επίσημη εκδοχή της αστυνομίας – εκ των υστέρων – είναι ότι τα ΜΑΤ που κατέκλυζαν το γήπεδο ήταν εκεί για προληπτικούς λόγους. Προφανώς για τους αναλυτές της αστυνομίας η συναυλία ήταν ντέρμπι και ήταν εκεί για να προλάβουν τη σύγκρουση των οπαδών! Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή της αστυνομίας οι άνδρες των ΜΑΤ ξαφνικά δέχτηκαν «λιθοβολισμούς από τουλάχιστον 300 εξαγριωμένους ροκάδες». Γεγονός είναι ότι λίγο πριν να τελειώσει η συναυλία, οι Μονάδες Αποκατάστασης Τάξης όρμησαν στο γήπεδο. Έκαναν επίθεση στους κατάπληκτους θεατές με γκλομπ και πετούσαν δακρυγόνα. Η κατάσταση σύντομα έγινε ασφυκτική. Η συναυλία διακόπηκε, με τον Γκάλαχερ να φυγαδεύεται από τη σκηνή. Τα πνεύματα οξύνθηκαν ακόμη περισσότερο και οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν εκτός του γηπέδου. Όσοι ήταν παρόντες κατήγγειλαν ότι τα ΜΑΤ ξυλοκοπούσαν όποιον «μαλλιά μουσικόφιλο» έβλεπαν. ...
Μετά από αυτή τη συναυλία, ο Γκάλαχερ συνέχισε την πορεία του. Σκιές εμφανίστηκαν αργότερα στην υγεία του, αφού ταλαιπωρήθηκε από την κατάχρηση αλκοόλ και, παρά τη μεταμόσχευση ήπατος, έφυγε από τη ζωή το 1995.Συνεχίζει 30 χρόνια μετά να προκαλεί τον ενθουσιασμό αλλά και αυτό το κάτι άλλο ,στους φίλους της ροκ μουσικής...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου