Το σχέδιο αναθεώρησης του Συντάγματος περιλαμβάνει πέντε άξονες που αφορούν μια ευρύτατη γκάμα θεσμικών παρεμβάσεων και στοχεύει στην πλήρη επαναθεμελίωση του πολιτεύματος σε δημοκρατικότερη βάση, όπως σημειώνουν οι συντάκτες της πρότασης.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τη νέα αρχιτεκτονική του πολιτεύματος, τη διακριτότητα κράτους - Εκκλησίας (δεν γίνεται λόγος για διαχωρισμό), την καθιέρωση θεσμών άμεσης δημοκρατίας, την ισχυροποίηση του κράτους δικαίου και τη θωράκιση των κοινωνικών δικαιωμάτων και των ατομικών ελευθεριών.
Μεταξύ άλλων το σχέδιο προβλέπει την απευθείας εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό σε περίπτωση που οι πρώτες δύο ψηφοφορίες στη Βουλή αποβούν άκαρπες. Επίσης την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, εκτός των αδικημάτων που σχετίζονται άμεσα με το λειτούργημα των βουλευτών, αλλά και την τροποποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών με την κατάργηση του ευνοϊκού ποινικού καθεστώτος (άρθρο 86).
Μάλιστα, η πρόταση, ανταποκρινόμενη σε μια παραδοσιακή θέση της Αριστεράς, προβλέπει την καθιέρωση θεσμών άμεσης δημοκρατίας με τη δυνατότητα προκήρυξης δημοψηφισμάτων έπειτα από λαϊκή πρωτοβουλία (500.000 υπογραφές για εθνικά θέματα, 1 εκατομμύριο υπογραφές για ψηφισμένο νόμο - εκτός δημοσιονομικών ζητημάτων - και 100.000 υπογραφές για νομοθετική πρωτοβουλία από τους ίδιους τους πολίτες).
Στις αλλαγές περιλαμβάνεται η συνταγματική καθιέρωση της απλής αναλογικής και η θέσπιση μέγιστου αριθμού θητειών για βουλευτές που δεν μπορεί να ξεπερνά τις δύο συνεχόμενες κοινοβουλευτικές περιόδους ή για οκτώ συνεχόμενα έτη.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση είχε πάντως και... άρωμα διαπραγμάτευσης, αφού προτείνει τη ρητή απαγόρευση άρσης του δημόσιου ελέγχου του νερού και της ενέργειας καθώς και η προστασία της συνδικαλιστικής ελευθερίας στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
Σε κάθε περίπτωση, αν και η πρόταση βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο, θεωρείται βέβαιο ότι θα προκαλέσει τριβές με το «γαλάζιο» στρατόπεδο σε πεδία παραδοσιακής αντιπαράθεσης (απλή αναλογική, ρόλοι Εκκλησίας - κράτους κ.ά.), ενώ δημιουργεί ερωτήματα για ορισμένα σημεία - κλειδιά σε σχέση με τις μνημονιακές (και μη...) υποχρεώσεις της χώρας έναντι των δανειστών.
Παρεμβάσεις όπως ο δημόσιος χαρακτήρας των εταιρειών ενέργειας και νερού, σε συνδυασμό με την ισχυροποίηση των εργασιακών δικαιωμάτων, θα πρέπει να θεωρείται κάτι περισσότερο από δεδομένο πως θα προκαλέσουν αντιδράσεις από τους τροϊκανούς. Το πώς θα γίνει αυτό ελπίζουμε ότι θα το εξηγήσει η κυβέρνηση
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου