Βραδυ Πρωτοχρονιας…

Άνοιξα το δώρο μου

και γέμισε το δωμάτιο

τα μπλε σου

που με ταξιδεύουν.

Γιατί δώρο μου εμένα

είναι τα μάτια σου.

                                                                                      

Έφερα το δώρο μου στα χείλη μου

και έμεινα ακίνητη

- ούτε μια τόση κίνηση σαν αύρα -

να αφουγκράζομαι το κορμί μου.

Γιατί δώρο μου εμένα

είναι η λαχτάρα μου

να σε έχω.

Τύλιξα με δάκρυα το δώρο μου

κι όλα τα ανείπωτα

ψιθύρισαν το όνομά σου

γιατί δώρο μου εμένα

είναι η απουσία σου

που γητεύει το χρόνο μου

Δεν τον άλλαξα το χρόνο εφέτος

ο χρόνος που έφυγε ήταν

ο δικός σου χρόνος

δεν προσμετράται

δεν προσπερνάει.

Ο χρόνος που έφυγε

είναι το δώρο σου

να μη σε έχω.

Νικολέτα Ανδριανή

Share on Google Plus

About ektos-ylhs.blogspot.com/

Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...