
Στους τόπους της θλίψης , το τοπίο αλλάζει
ο ήλιος φίλησε τη γη και γεννήθηκαν κρίνα...
στο δρόμο των λουλουδιών
υφαίνεται ο έρωτας
στο τέλος του δρόμου
στάλαξες φως ζωής
πρωινό το παράθυρο ανατέλλει
τη γοητεία της προσμονής...
βουβαίνεται η φαντασία
η σκέψη ξεπέρασε το κορμί...
έλα...
εκεί στον καθρέφτη του ήλιου
θα ακουστεί ξανά η φωνή σου?
Νικολέτα Ανδριανή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου