Το ανατολικό Χαλέπι τελεί υπό πολιορκία από τον Ιούλιο και οι συριακές και ρωσικές δυνάμεις φαίνονται αποφασισμένες να μην σταματούσαν να το σφυροκοπούν μέχρι να παραδοθεί. Ο Άσαντ φαίνεται πως έχει καταλήξει ότι η στοχοποίηση νοσοκομείων και κλινικών αποδίδουν καρπούς. Γι αυτό και τους τρεισήμισι τελευταίους μήνες έχουν πληγεί κατά τη διάρκεια αεροπορικών επιδρομών συνολικά 27 φορές. Το αποτέλεσμα είναι σήμερα να έχουν απομείνει μόνο 35 γιατροί- εκ των οποίων μόλις επτά χειρουργοί- για συνολικά περί τους 250.000 κατοίκους. Φυσικά δεν υπάρχει ούτε ένα νοσοκομείο που να μην έχει υποστεί ζημιές.
Αλήθεια πως μπορεί να είναι η καθημερινότητα ενός γιατρού στο υπό διαρκείς βομβαρδισμούς ανατολικό Χαλέπι; Όπου οι μονάδες εντατικής θεραπείας είναι πάντα γεμάτες, οι ιατρικές προμήθειες λιγοστεύουν και οι γιατροί είναι ελάχιστοι;
Ένας από τους μόλις επτά εναπομείναντες χειρουργούς ανατολικό στο Χαλέπι είναι ο δρ. Abu Huthaifa ο οποίος μέσω τωνΓιατρών Χωρίς Σύνορα που στηρίζει το νοσοκομείο στο οποίο εργάζεται, μας μεταφέρει όσα ζει κάθε μέρα μαζί με τους συναδέλφους, τους ασθενείς του, τους συγγενείς τους, τους συμπατριώτες του
Εικόνες σκληρές, γεμάτες αίμα και ανθρώπινο πόνο, που από ένα σημείο και μετά γίνονται «το φυσιολογικό», «αυτό που συμβαίνει κάθε μέρα». Όπως επίσης, ο ίδιος και οι συνάδελφοί του κάθε μέρα πρέπει να πάρουν τις πιο δύσκολες αποφάσεις για το ποιος θα ζήσει και ποιος πεθάνει αφού τα μέσα που υπάρχουν τους αναγκάζουν να αναλογίζονται τις πιθανότητες.
«Η συνηθισμένη σκηνή είναι τραυματισμένα σώματα παντού. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτό είναι φυσιολογικό ή όχι, όμως έχουμε συνηθίσει σε αυτή τη σκηνή επειδή συμβαίνει συχνά. Οφείλουμε να φροντίσουμε αυτούς τους τραυματίες και να τους περιθάλψουμε το ταχύτερο δυνατό με ό,τι έχουμε και ό,τι διαθέτει το νοσοκομείο μας, όσο πενιχρά κι αν είναι τα μέσα μας», λέει ο δρ Huthaifa
«Η συνηθισμένη σκηνή είναι τραυματισμένα σώματα παντού. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτό είναι φυσιολογικό ή όχι, όμως έχουμε συνηθίσει σε αυτή τη σκηνή επειδή συμβαίνει συχνά. Οφείλουμε να φροντίσουμε αυτούς τους τραυματίες και να τους περιθάλψουμε το ταχύτερο δυνατό με ό,τι έχουμε και ό,τι διαθέτει το νοσοκομείο μας, όσο πενιχρά κι αν είναι τα μέσα μας», λέει ο δρ Huthaifa
Πριν από την πολιορκία, λέει ο Δρ Abu Huthaifa, πολλοί ασθενείς που χρειάζονταν εντατική θεραπεία μακράς διάρκειας παραπέμπονταν σε άλλες πόλεις της Συρίας ή στην Τουρκία. «Τώρα, με την πολιορκία, δεν μπορούμε να το κάνουμε..Μερικές φορές αναγκαζόμαστε να διακόψουμε την τεχνητή υποστήριξη ενός ασθενούς που δεν έχει ελπίδα για να κάνουμε εισαγωγή ενός άλλου που έχει περισσότερες πιθανότητες να ζήσει»
Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, η κατάσταση στα νοσοκομεία της πόλης είναι απελπιστική, καθώς ο αριθμός των τραυματιών υπερβαίνει τις δυνατότητες των υπηρεσιών. «Δεχτήκαμε έναν ασθενή που είχε τραυματιστεί σε μια αεροπορική επιδρομή και έπρεπε να κάνει λαπαροτομία» λέει ο Δρ Abu Huthaifa «όμως όλα τα χειρουργεία στο Χαλέπι ήταν γεμάτα. Αναγκαστικά τον βάλαμε σε αναμονή μέχρι να βρεθεί μια θέση. Πέθανε επειδή δεν υπήρχε θέση σε κανένα χειρουργείο για να κάνουμε την επέμβαση».
Κάτω από τέτοιες συνθήκες, είναι ένας αγώνας ακόμη και το να βρεις χρόνο για να φας ή να κοιμηθείς. «Όταν βγαίνει ένας ασθενής από το χειρουργείο και φέρνουν έναν άλλο, βρίσκουμε την ευκαιρία να προσευχηθούμε ή να φάμε» λέει χαρακτηριστικά. «Δουλεύουμε σχεδόν 24 ώρες το 24ωρο και δεχόμαστε τραυματίες οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας. Μερικές φορές προσπαθούμε να ξεκλέψουμε λίγο χρόνο για έναν υπνάκο ανάμεσα σε δύο χειρουργεία: προσπαθούμε να κοιμηθούμε μισή ώρα για να πάρουμε δυνάμεις για το επόμενο χειρουργείο.
Με πληροφορίες από huffingtonpost.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου