Γράφει η Σοφία Πετρίδου
Ο φόβος είναι το κατώτερο συναίσθημα της ανθρώπινης ψυχολογίας ανάμεσα στα άλλα κατώτερα. Ρίχνει τις δονήσεις του εγκεφάλου, τα κύματα, την ηλεκτρική διέγερση των νευρώνων ή όπως αλλιώς θέλετε ονομάστε το. Βλέπετε πως συνεχώς προωθούν τον φόβο, την τρομοκρατία, γιατί έτσι ελέγχεις τις μάζες, τους φοβίζεις και μετά τους πλασάρεις την λύση του καθεστώτος, μα τι ‘’καλοί’’ που είναι, πόσο μας ‘’νοιάζονται’’.
Είμαστε μέρη ενός συστήματος, όταν υποφέρει αυτό εφόσον και εμείς αποτελούμε μέρος του δεχόμαστε τις ενέργειες του. Πέρα όμως από τον φόβο περί κοινωνικών θεμάτων, υπάρχουν και τα μικρότερα, αυτά που αφορούν την προσωπική ύπαρξη του ατόμου. Όταν κάποιος φοβάται, αγχώνεται και βλέπει πως χάνει τον έλεγχο αλλά δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα τότε μπαίνει όλο και πιο βαθιά στην δίνη και στον φαύλο κύκλο του προβλήματος. Εδώ που μας έφτασαν και έριξαν τις ψυχολογικές μας αντοχές δεν είναι ντροπή πια, όπως παλιά, η βοήθεια του ψυχολόγου. Από το να υποφέρει κάποιος καλύτερα να επισκεφθεί τον γιατρό, φτάνουν πια τα συμπλέγματα! Μην τα υπολογίζετε μπροστά στην υγεία σας.
Όταν μπλέκεσαι στην δίνη του προβλήματος και δεν μπορείς να φύγεις μοναχός, τότε ζήτα βοήθεια κανείς δεν είναι παντοδύναμος, όλοι έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο ως κοινωνικά όντα. Εάν όμως δεν καταδέχεται ένα άτομο να ζητήσει βοήθεια τότε οι σκέψεις μόνο προς το κακό γιγαντώνονται μέσα στο μυαλό το οποίο από φαντασία άλλο τίποτα. Φαντάζεται, γιγαντώνει, υπερβάλλει, υποφέρει, απελπίζεται γιατί; Γιατί έχουμε την τάση να τείνουμε προς το χειρότερο. Ποτέ μην λες γιατί συνέβη αυτό σ’ εμένα; Η φύση ΔΕΝ έχει εκδικητική τάση απλά όπως στρώνει κανείς κοιμάται, λέγεται και αλλιώς δράση και αντίδραση, νομοτελειακή τάξη, ότι σπέρνεις θερίζεις. Μην αναλώνεστε στο γιατί σ’ εμένα, αυτό πάει πέρασε, το παρελθόν ας το αφήσουμε εκεί που ανήκει, πίσω. Ας γίνει το παρελθόν δάσκαλος για την ψυχή και να μαθαίνει από τα λάθη και όχι να τυραννά το μυαλό. Κοιτάμε το τώρα την λύση του προβλήματος και αφού τα καταφέρουμε να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας που χρειάζονται ακόμα βοήθεια.
Έχουμε το ασύγκριτο Θείο δώρο της λογικής, του λόγου, της διανόησης, της διάνοιας και τα χρησιμοποιούμε για να αυθυποβάλλουμε τον εαυτό μας στην δίνη. Τι ξεπεσμός να έχεις τα καλύτερα όπλα και να τα στρέφεις εναντίον σου.
Οι συναισθηματισμοί σε κάνουν έρμαιο της δύναμης τους, ενώ η λογική σε κάνει κρατερό, δυνατό, βλέπεις καθαρά και ορίζεις εσύ τι θέλεις να συμβεί. Δύο αντίθετες ροπές, ποια θα νικήσει; Η μάχη είναι δικιά σου. Είσαι φτιαγμένος από φωτεινή ψυχή, μην σβήνεις το φως της με τις κατώτατες ροπές, ορμές - τάσεις συμπεριφοράς που προσπαθούν να σε παγιδέψουν με την φθαρτή ύλη.
Φόβος: να μια ψευδαίσθηση στην σπηλιά του Πλάτωνα που μας κρατά με αλυσίδες. Σ’ αυτή την περίπτωση μιλά για τον φόβο της αλλαγής. Η σπηλιά του Πλάτωνα έχει αλληγορική σημασία, για να φτιάξετε στο μυαλό σας όλο το σκηνικό ψάξτε στο διαδίκτυο. "Τα πάντα ρει" στον υλικό κόσμο, ρέουν, αλλάζουν, καταστρέφονται, η ψυχή όμως προσφέρει άφθαρτα δώρα... Η μάχη και η επιλογή είναι δικές σου... Γίνε ο οδηγός και όχι το μέσο...
Η λογική στον άνθρωπο είναι Θείο δώρο, γιατί λοιπόν ασχολούμαστε με την φθαρτή ύλη και παραμελούμε την ψυχή μας που είναι πιο σημαντική; Γιατί μας νοιάζουν τα ανόητα παιχνιδάκια που λέγονται π.χ. αυτοκίνητα και δεν τα βλέπουμε ως μέσο μεταφοράς αλλά επίδειξης; Και άλλα πολλά ανούσια φθαρτά παιχνιδάκια και δεν φροντίζουμε την ψυχή διώχνοντας π.χ. την κακία, όλα αυτά που μας αγχώνουν, την ζήλια, την άγνοια της αλήθειας περί ανώτερων πραγμάτων, γιατί σας αρέσει να είστε πρόβατα; Tόσο πολύ έχετε συνηθίσει και φοβάστε το ξεβόλεμα;
Όρισε ΕΣΥ την ζωή σου και μην είσαι πρόβατο. Όπλα; Έχεις τα καλύτερα, ο Θεός μας έδωσε την λογική, χρησιμοποίησε την προς όφελος σου, ΞΥΠΝΑ από τον τρομοκρατικό λήθαργο που προσπαθούν να σε παγιδέψουν, πάρε τα ηνία, πίστεψε, ΜΠΟΡΕΙΣ!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου