Σ’ αγαπώ όπως η διψασμένη γη την βροχή,
όπως η ανατολή τον ήλιο
όπως τα πουλιά τον ουρανό.
Ένας μικρός θεός που γεννήθηκε στη γη
που όμοιος του δεν θα ξαναυπάρξει.
Ένα θαύμα ομορφιάς και χαρακτήρα.
Κάθε στιγμή μαζί σου θα έχει γεύση από παράδεισο
γιατί εσύ ο ίδιος ολόκληρος, είσαι φτιαγμένος από κάτι
θεϊκό,
γιατί εσύ ο ίδιος είσαι ο παράδεισος,
μία ανώτερη αγάπη ερχόμενη από ψηλά
που μου παίρνει το μυαλό και δεν το αφήνει.
Γιατί η αγάπη μόνο από ψηλά έρχεται
και σε τραβάει προς τα εκεί
εκεί αξίζει να πας μαζί μου,
σε κάτι ανώτερο που σου γεμίζει την ψυχή.
Αυτό είναι η αγάπη,
ένα ταξίδι των δύο
που εγώ θέλω να το περάσω μαζί σου
και μαζί θα φτάσουμε σε ανώτερα μονοπάτια
εκεί όπου κανείς δεν μπορεί να μας βλάψει και να μας
πειράξει
γιατί θα έχουμε την πιο δυνατή ασπίδα
την αγάπη.
Αν η αγάπη είναι η απόλυτη υπέρβαση
τότε είσαι κάτι το πρωτόγνωρο,
που δεν θα ξανασυμβεί
δεν θα ξαναυπάρξει.
Η αγάπη είναι το μεγαλύτερο κανάλι επικοινωνίας,
μπορεί να σε πάει ψηλά από την χαρά
αλλά και στα βάθη της αβύσσου
από την λύπη.
Μία σου λέξη για την απόλυτη ευτυχία,
κάθε σου λέξη ένα ποίημα
μια μελωδία χαράς.
Η παρουσία σου δώρο Θεού.
Η αγκαλιά σου η καλύτερη ξεκούραση.
Της Σοφίας Πετρίδου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου