Πολλές στιγμές έπιασα τον εαυτό μου να αναρωτιέται τον λόγο
που οι αισθήσεις μου παραμένουν εγκλωβισμένες μέσα στην μορφή σου έπειτα από
τόσες νύχτες μακριά σου. Ίσως είναι αυτή
η ντροπαλή αγνότητα που αναβλύζει μέσα από τον ηδονισμό της σάρκας . Ίσως είναι αυτό το μικρό κομμάτι παραδείσου που με
κρατάει εσώκλειστο. Δεν θέλω να μάθω ... Δεν θέλω να ξέρω τίποτα. Δεν θέλω ποτέ
να γευτώ τον καρπό της γνώσης. Θέλω να μείνω περιπλανητής μέσα στο αιθέριο ψέμα του πάθους. Δε με ενδιαφέρει να επιλέξω
το δρόμο της αλήθειας. Η αλήθεια για μένα πάντα ήταν μια κηλίδα πίσσας πάνω στο
έργο τέχνης της ζωής. Είναι άχρηστη για την τέχνη. Είναι η σφαίρα που διαλύει
το βιτρώ της φαντασίας. Το έλλειμμα της φαντασίας μετέτρεψε αυτόν τον κόσμος σε ένα μουντό παραλήρημα ασχήμιας και
προκατάληψης. Αυτή η απεγνωσμένη μανία να ρουφάμε την αλήθεια. Η αλήθεια
βανδαλίζει την ομορφιά των αισθήσεων. Το ψέμα τρέφει την ψυχή. Το ψέμα τρέφει
την σκέψη. Το ψέμα τρέφει την φαντασία. Κρατήστε τους καρπούς της γνώσης.
Προτιμώ να γεύομαι τους καρπούς της νιότης ωσότου το άρωμα της νύχτας πάψει να
μου γεννά τον θαυμασμό, ωσότου η σκιά
σου πάψει να διαγραφεί τα σεντόνια σαν μελάνι, ωσότου πάψω να ανακαλύπτω λέξεις
που θα εκθειάζουν το μεγαλείο του έρωτα μας.
ΣΙΣΣΥ ΜΑΚΡΙΔΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου