«Δεν φοβάμαι τον θάνατο ,σαν μια λιποθυμία θα ‘ναι» Ν.Π.
Ο Ινδιάνος που «ράγισε» την ελληνική μουσική. Ένας άνθρωπος
με πάθη. Μια ψυχή διψασμένη. Ένα μυαλό εξόριστο από τον χρόνο χαρακτήρισε τον
Νίκο Παπάζογλου, τον ερμηνευτή με τον λυγμό του λαού στη φωνή του.
Μας λείπεις Νίκο! Αν τύχει να κοιτάξεις χαμηλά, ξέρω πως θα μας
καταλάβεις… Είναι σκληρό και όμορφο να είσαι Έλληνας, Νίκο. Εσύ το ξέρεις
καλύτερα από τον καθένα… Έξι χρόνια δίχως τις πενιές σου. Έξι χρόνια, και
κανείς εδώ δεν τραγουδά όπως ήξερες εσύ να τραγουδάς. Έφυγες νωρίς, και άφησες πίσω
σου ζωές να στολίζονται με τις μελωδίες της
καρδιάς σου. Δεν υπάρχουν λόγια αποχαιρετισμού! Πάντα θα είσαι εδώ, ανάμεσα στις χορδές που πάλλονται
και στο βιολί που κλαίει. Να μας προσέχεις Νίκο…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου