Οταν περπατάμε μέσα στο δασικό περιβάλλον, σχεδόν πάντα
έχουμε μια ευχάριστη αίσθηση. Σήμερα, δημοσιευμένες σε έγκυρα διεθνή περιοδικά
επιστημονικές έρευνες, αποδεικνύουν πως η ωφέλεια από το δάσος είναι κάτι πολύ
παραπάνω από μια αίσθηση.
«Ο Ιπποκράτης πρώτος περιγράφει τη σημασία του
φυσικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου. Στην Ιαπωνία, η Δασική Ιατρική
αναγνωρίζεται ως επίσημη ιατρική ειδικότητα και έχει πιστοποιηθεί ως επάγγελμα,
με ανάλογες σπουδές και εξετάσεις, αυτό του Δασικού Θεραπευτή.
Οπως μας αποκαλύπτει ο δρ Γαλλής, οι θετικές επιδράσεις του
δασικού περιβάλλοντος στην υγεία του ανθρώπου είναι πολλές. «Ερευνες έδειξαν
ότι το δασικό περιβάλλον μειώνει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό και
έχει χαλαρωτική επίδραση στα άτομα, μειώνοντας τη δράση του συμπαθητικού που
αυξάνει την πίεση. Επηρεάζει έμμεσα το ενδοκρινικό-ανοσοποιητικό σύστημα, προκαλώντας
μείωση της αδρεναλίνης και αυξάνονει τη δραστηριότητα των κυττάρων φυσικών
φονέων (NK-natural killers) στο αίμα» εξηγεί ο δρ Γαλλής. Το δασικό περιβάλλον
επηρεάζει την ψυχολογία του ατόμου. «Ερευνες έδειξαν ότι η ενασχόληση του
ατόμου στο δασικό περιβάλλον μειώνει το άγχος, την κατάθλιψη, τον θυμό, την
κούραση, αυξάνοντας τη ζωτικότητα και την ευεξία. Είναι αποτελεσματική στην
αντιμετώπιση του “πνευματικού” stress και της πνευματικής κόπωσης. Επιδρά στο
ενδοκρινικό σύστημα μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών stress αδρεναλίνης και
κορτιζόλης και έχει χαλαρωτικά αποτελέσματα. Το stress αναστέλλει τις
ανοσοποιητικές λειτουργίες. Το δασικό περιβάλλον τις ενισχύει έμμεσα,
μειώνοντας τα επίπεδα των ορμονών stress. Επίσης αυξάνει τα επίπεδα μιας
καρδιοπροστατευτικής ορμόνης του λιπώδους ιστού, της λιπονεκτίνης καθώς και της
θειικής διυδροεπιανδροστερόνης. Η μείωση της λιπονεκτίνης στο αίμα συσχετίζεται
στενά με παχυσαρκία, διαβήτη τύπου 2, καρδιοπνευμονικές ασθένειες και
μεταβολικό σύνδρομο. Τα επίπεδα των επινεφριδικών ορμονών
διυδροεπιανδροστερόνης και θειικής διυδροεπιανδροστερόνης μειώνονται δραματικά
με την ηλικία και συνοδεύονται από σειρά εκφυλιστικών και χρόνιων ασθενειών που
χαρακτηρίζουν τη γήρανση. Η θειική διυδροεπιανδροστερόνη παρέχει
καρδιοπροστασία και προφυλάσσει από την παχυσαρκία και τον διαβήτη. Επίσης
φαίνεται ότι ο περίπατος σε δασικό περιβάλλον μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο
αίμα σε διαβητικούς ασθενείς» εξηγεί ο κ. Γαλλής. Ο δρ Γαλλής, από τους
πιονέρους της Δασικής Ιατρικής (την οποία έχει παρουσιάσει και διδάξει σε Κίνα,
Νότια Κορέα, Βραζιλία, Ταϊβάν, και στην Ευρώπη), υπογραμμίζει πως «η ενσωμάτωση
της Δασικής Ιατρικής στο Εθνικό Σύστημα Υγείας μπορεί να προσφέρει την ευκαιρία
πρόληψης νοσημάτων μέσα από οργανωμένες δραστηριότητες στο δασικό περιβάλλον,
που συνοδευόμενες από πολιτιστικές δράσεις και υγιεινή διατροφή, μπορούν να
προσελκύσουν υψηλού επιπέδου επισκέπτες από όλο τον κόσμο με προφανή οφέλη για
την εθνική, περιφερειακή και τοπική οικονομία».
Αρκεί βεβαίως να έχουμε δάση και μάλιστα υγιή. Ενας ακόμα
λόγος για την προστασία και την ανάπτυξη του δασικού μας πλούτου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου