Το μάτι με τα μυστικά
«Επιτέλους! Και ο τελευταίος
ρούνους θα γίνει δικός μου.» Είπε και άρχισε να ψέλνει σε μια αρχαία γλώσσα, το
ξόρκι της ένωσης. Τα ρούχα της κάηκαν με μια στιγμιαία φλόγα, ο ρούνος
ξεκόλλησε από το κορμί της Τζούλιας και χαράχτηκε στο σώμα της Λίζας. Εκείνη τη
στιγμή η Τζούλια ξεψύχησε. Η Λίζα αιωρήθηκε αλλά ξαφνικά μια δύναμη την τράβηξε
ξανά στο έδαφος.
«Τι συμβαίνει;! Γιατί δε πέτυχε;
Έχω και τους πέντε ρούνους! Τι πήγε στραβά;»
Ο Έκτορας κρατώντας στα χέρια
του το άψυχο κορμί της Τζούλιας και με τα καταγάλανα μάτια του βουτηγμένα στα
δάκρυα, με μια κίνηση του χεριού του τράβηξε πίσω τα μαλλιά δείχνοντας τον έκτο
ρούνο στη Λίζα. Το μάτι με τα μυστικά.
«Αυτό ψάχνεις μητέρα;» Τη
ρώτησε.
Η Λίζα γούρλωσε τα μάτια της και
κάλεσε μια κίνηση του χεριού της τον γιο της μέσα στη πεντάλφα. Άγγιξε τον
ρούνο του Έκτορα με τα χέρια και ο ρούνος άρχισε να φλέγεται. Τότε ο Έκτορας
άγγιξε τον ρούνο της Τζούλιας που ήταν χαραγμένος στο λαιμό της μητέρας του, τη
κοίταξε κατάματα και φώναξε.
«Σώσε τη Τζούλια!» Τα δυο κορμιά
καλύφθηκαν στις φλόγες. . .
Μετά από
μια εβδομάδα η Τζούλια ξύπνησε στο νοσοκομείο, ο Έκτορας δεν ήταν πουθενά, μα
ούτε και η Λίζα. Το σώμα της την έκαιγε. Έβγαλε την ιατρική ρόμπα και αντίκρισε
σε όλο της το κορμί χαραγμένα σύμβολα. Ο Δημήτρης μπήκε στο δωμάτιο και την
κοίταξε βουρκωμένος.
«Να τον θυμάσαι.» Είπε και
έφυγε, κλείνοντας τη πόρτα πίσω του...
ΤΕΛΟΣ
ΑΠΟ: ΣΙΣΣΥ ΜΑΚΡΙΔΟΥ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου