Το μάτι με τα μυστικά
(συνέχεια)
Η Τζούλια έτρεξε στο μπάνιο και
έφερε ένα παλιό μικρό καθρεφτάκι, του το έδωσε και άρχισε να διηγείται τη ζωή
της. Μίλησε για τη κατάρα της και για το πώς αυτή την οδήγησε στην απομόνωση.
Έπειτα του εξήγησε πως πρώτη φορά της συνέβη να κοιτάξει κάποιον στα μάτια και
αντί να δει τη ψυχή του να δει τη δική της ψυχή. Ο νεαρός άντρας τη
παρακολουθούσε με ενδιαφέρον παρόλο που στην αρχή φαινόταν κάπως δύσπιστος.
«Λες να έχει να κάνει με εμένα
όλο αυτό;» Ρώτησε προσπαθώντας να κατανοήσει τον ρόλο σε αυτό που τους συνέβη
πριν μερικά λεπτά.
«Δεν έχω ιδέα.» Απάντησε η
Τζούλια. «Όλο αυτό ήταν πολύ για εμένα, σήμερα. Χρειάζομαι λίγη ηρεμία. . .»
Έτσι πήρε στα χέρια της το φαγητό και άρχισε να τρώει.
«Τζούλια! Έτσι δε σε λένε; Εμένα
με λένε Έκτορα. Χάρηκα πολύ για τη γνωριμία!»
«Εγώ να δεις. . .» Αποκρίθηκε
ειρωνικά.
«Δε κρυώνεις τόση ώρα με τη
πετσέτα;» Ο Έκτορας έβγαλε τη ζακέτα του και τύλιξε τους ώμους της καθώς
έτρωγε. «Λοιπόν άκου τι θα γίνει. . .Θα πάρω τηλέφωνο έναν φίλο μου, που
γνώρισα στο πανεπιστήμιο στην Αγγλία. Αυτός είχε πάρει ειδικότητα στα αρχαία
σύμβολα και έκανε τη πτυχιακή του στη σχέση τους με τα παραφυσικά φαινόμενα.
Σίγουρα θα μπορέσει να μας διαφωτίσει. Αν και πιστεύει πως θα πάθει πλάκα μόλις
σε γνωρίσει, τον θυμάμαι χρόνια να μιλάει για ανθρώπους με μεταφυσικές
ιδιότητες. Μάλλον θα είσαι η πρώτη που θα γνωρίσει!» Είπε γελώντας. Η Τζούλια αν και λίγο διστακτική
στην αρχή, συμφώνησε με την ιδέα του.
Οι ώρες περνούσαν και οι δύο
άνθρωποι μιλούσαν ασταμάτητα, μέχρι έως ότου η νύχτα έπεσε και η Τζούλια
αποκοιμήθηκε πάνω στα πόδια του συνομιλητή της. Ο Έκτορας τη πήρε αγκαλιά και
τη πήγε στη κρεβατοκάμαρα. Κάτι τον τράβηξε να ξαπλώσει δίπλα της. Ξάπλωσε μένοντας
να τη κοιτάζει, ώσπου αποκοιμήθηκε.
(συνεχίζεται)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου