'Ένα γέννημα των "Μικρών" με σκοπό την εγκλώβιση των "Μεγάλων". Αυτές οι στιγμές έγιναν γραμμές στις σελίδες του χρόνου και του κόσμου. Αυτές οι σελίδες έγιναν το δώρο του πατέρα στον γιο μέσα στους αιώνες. Λένε ιστορίες "Μεγάλων" και όχι "Μικρών", ιστορίες ηρώων και όχι ανθρώπων. Μα και οι ήρωες θα μου πείτε, και αυτοί κάποτε άνθρωποι υπήρξαν, κάποτε μικροί λέγονταν και αυτοί. Όμως όλοι οι "Μικροί" έχουμε την ελπίδα κάποτε να ξαναγεννηθούμε ¨Μεγάλοι", να γίνουμε ήρωες; Μακάρι όλα να ήταν τόσο απλά... Ας ξεκινήσουμε απαντώντας σε μια τόσο μικρή αλλά ταυτόχρονα τόσο μεγάλη ερώτηση. "Τι είναι ό ήρωας;" Είναι ένα πλάσμα χειροπιαστό; Είναι ένα σώμα μέσα στον χώρο; Ζει συγκεκριμένο χρόνο; Πατάει μερικές εκτάσεις χώματος και αναπνέει λίγο οξυγόνο πριν σβήσει και χαθεί από το βλέμμα των πολλών; Μήπως όλα αυτά είναι μια μάσκα; Ίσως το κορμί να είναι απλά ένας ξενιστής... Ίσως απλά να είναι ένα μέσο... Ίσως ο ήρωας να είναι ένας και μοναδικός... Ίσως τελικά να είναι μια οντότητα που ταξιδεύει από κορμί σε κορμί... Από πλάσμα σε πλάσμα... Ίσως να χρησιμοποιεί τους "Μεγάλους" για να σώσει τους "Μικρούς"... Για να σώσει τους ανθρώπους από το καταστροφικό δημιούργημά τους που τους κρατάει πίσω, που τους αφήνει μόνους, αδύναμους, φοβισμένους, την "Λογική"! Ποια είναι όμως η προϋπόθεση για να μπει ο ήρωας στον ξενιστή και να μεγαλουργήσει;
Ο εχθρός του ήρωα είναι η "Λογική"! Αυτή τον απωθεί! Αυτή δεν του επιτρέπει να ζήσει! Επομένως ένα αποζητά ο ήρωας ώστε να γύρει σε ένα πλάσμα. Αποζητά την ελευθερία της ψυχής από την "Λογική", μια ψυχή νέα, δίχως φόβους, δίχως παραμορφώσεις από την κοινωνία. Μια τέτοια ψυχή μπορεί να προσελκύσει τον ήρωα. Ένα τέτοιο κορμί μπορεί να τον θρέψει.
Έτσι ο ήρωας θα μπορέσει να ζήσει αιώνια μέσα στον χρόνο! Θα φτάσει σε όλες της άκρες του κόσμου! Θα εισπνεύσει όλο το οξυγόνο που γενούν τα δέντρα της μάνας γης! Ποτέ, ποτέ δεν θα κουραστεί! Ποτέ δεν θα ξαποστάσει! Πάντα θα πολεμά και πάντα θα οδηγεί τους "Μικρούς" όλο και πιο κοντά στο μεγαλείο τους....
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου