Πλέον δεν έχει και τόση σημασία διότι σιγά σιγά άρχισε να δύει η ζωή μου καθώς πλησιάζω τα 10 – 11 χρόνια μ..
Τα μεγαλόσωμα όπως έχω ακούσει δεν ζουν περισσότερο.
Σε ευχαριστώ για όλο τον χρόνο που μου αφιέρωσες.
Αυτό που καταλαβαίνω με το φτωχό μου μυαλό σε σύγκριση με τα παραπάνω είναι πως:
- Σίγουρα ΔΕΝ με λυπήθηκες καθώς ΦΡΟΝΤΙΣΕΣ ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ να μείνω δεμένος.
- Σίγουρα ΔΕΝ με υιοθέτησες για φύλακα καθώς τι να σου προσφέρει ένας ΔΕΜΕΝΟΣ φύλακας.
- Σίγουρα ΔΕΝ με ήθελες ως συντροφιά καθώς ΠΟΤΕ σου δεν με πήρες μαζί σου για περίπατο.
Αγαπημένο μου αφεντικό δύο ερωτήσεις μόνο επιθυμώ να σου κάνω και μια συμβουλή να σου δώσω.
1) Γιατί έπρεπε να είμαι σε όλη μου την ζωή δεμένος;
2) Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να με έχεις φυλακισμένο σε όλη μου την ζωή;
Συμβουλή:
Τώρα που πλέον ετοιμάζομαι να «φύγω» λόγω γήρατος θα ήθελα να σε παρακαλέσω να ΜΗΝ ξανά υιοθετήσεις άλλο ζώο στην θέση μου.
Είναι κρίμα να βλέπει να περνούν από έξω χαρούμενοι σκύλοι με τους αγαπημένους κηδεμόνες τους σε περιπάτους.
Με αγάπη, πίστη και αφοσίωση ο πιστός σου σκύλος…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου