Αγάπησα με πάθος
τις τραγικές φιγούρες των βράχων και τα ναυαγισμένα σκαριά στις μοναχικές αγκαλιές της θάλασσας
...τα βήματα που χαράχτηκαν στην άμμο και σβήστηκαν
και τις χλωμές λάμπες πίσω από τα νυχτωμένα παράθυρα
Αγάπησα με πάθος
τους χίλιους τρόπους που σχεδίασα για να σου κοινωνήσω
τις σκέψεις μου
κι όλες τις ανόητες απορρίψεις που με γύρισαν πίσω, στη σιωπή
...τις γωνιές που επιμένουν να κρύβουν το απρογραμμάτιστο της τυχαίας συνάντησης
Αγάπησα με πάθος
τη μυρουδιά του νοτισμένου δέρματος στην αγωνία της τελικής αναχώρησης
... τα ματαιωμένα ταξίδια και τις σκοτεινές περιπλανήσεις στις υπόγειες διαδρομές του μυαλού
Αγάπησα με πάθος
τις άκοπες σελίδες των βιβλίων που επιμένουν να αντιστέκονται στα φλύαρα βλέμματα
...το τσακισμένο φύλλο στο πιο ομιλούν της ιστορίας κεφάλαιο
Αγάπησα με πάθος
τις επιστολές που απόμειναν χωρίς συγκεκριμένο παραλήπτη
και το βαρύ των βλεφάρων κατέβασμα λίγο πριν το φθινοπωρινό ψιχάλισμα
...την έλευση του τυχαίου που μετουσιώνεται σε ελεύθερη επιλογή
στων ημερών μου τη συγχώνευση
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου