Αν θέλουμε να βελτιώσουμε το επίπεδο της ευφυίας μας δεν έχουμε παρά να εξασκήσουμε το μυαλό μας. Αν όχι, το πιθανότερο είναι να το χάσουμε. Ωστόσο, η υπερβολική εξάσκηση και η ατέρμονη ροή σκέψεων αναμεμειγμένη με πλήθος άλογων συναισθημάτων, μπορούν να κάνουν κακό τόσο σε εμάς όσο και στους γύρω μας
Όσο πιο έντονα σκεφτόμαστε τόσο πιο εμμονικοί γινόμαστε ώστε να ανακαλύψουμε και να διαλευκάνουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια. Επικεντρωνόμαστε στο αντικείμενο ή το υποκείμενο που μας ενδιαφέρει και ξεκινά το μακρύ ταξίδι της υπερανάλυσης, γεγονός που ευχαριστεί, αλλά ταυτόχρονα μας βασανίζει.
Όταν χάνεσαι στις σκέψεις σου και έχεις δομήσει τη ζωή σου γύρω από αυτές, έχοντάς τες ως κατευθυντήριες γραμμές είναι δύσκολη η συναναστροφή με άλλα άτομα. Η δημιουργία και η διατήρηση μιας σχέσης απαιτεί χρόνο και θέληση για να χτιστεί. Για κάποιον που ζει μόνιμα στο κεφάλι του, λοιπόν, δεν αποτελεί πρωταρχική ανάγκη και φυσικά προτεραιότητα η σύναψη μιας -οποιαδήποτε- σχέσης. Ακόμα και αν προσπαθήσει να διατηρήσει μια επαφή, είναι δύσκολο να πείσει αυτόν που έχει απέναντί του ότι δεν είναι αδιάφορος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου