Κάθε πρωί αναβάλλω
παραδομένη στο χάος που με περιέχει
ή και περιέχω
σε απροσδιόριστο χρόνο και τόπο
λιμνάζοντας στα νερά
της λασπωμένης λακκούβας
με διαλυμένα τα σπλάχνα
μιας ακέφαλης Μέδουσας
που ακροβατεί αιωρούμενη
σε κορυφογραμμές
μιας επερχόμενης καταιγίδας
και επιμένει…
Να ματαιώσω επιμένει
ή και να ματαιωθώ
να αφανίσω με καλεί
ή και να αφανιστώ
σε ρε ελάσσονα
ατομικής συμφωνίας…
Νικολέτα Ανδριανή
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου