Μετά τις σπουδές του, άρχισε να δουλεύει στη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου που φοίτησε.
Μια ζωή σε εκείνη τη βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου του Νιου Χαμσάιρ. Τοποθετούσε τα βιβλία στη θέση τους, κατέγραφε τις νέες αφίξεις, πρότεινε στους φοιτητές τι να μελετήσουν. Όλοι πίστευαν πως ο καλοκάγαθος 77χρονος βιβλιοθηκονόμος Ρόμπερτ Μόριν, ήταν ένας μεροκαματιαρής που με δυσκολία τα έφερνε πέρα.
Και όμως ο Μόριν μπορεί να έμενε μόνος, μπορεί να έτρωγε λιτά, μπορεί να έβαζε στον φούρνο μικροκυμάτων τα φαγητά του μόλις επέστρεφε από τη δουλειά, αλλά ήταν ζάμπλουτος. Όλα αυτά τα χρόνια δεν ξόδευε τίποτε, όχι από τσιγκουνιά αλλά επειδή προτιμούσε να ζει ασκητικά και να διαβάζει μόνο βιβλία. Το άλλο μεηγάλο του πάθος ήταν να βλέπει βιντεοταινίες.
Μόνος του μπροστά στο βίντεο του, έλεγε στους φοιτητές καπνίζοντας το τσιμπούκι του, πως είχε δει περισσότερες από 22.000 ταινίες από το 1979 που έκανε δώρο στον εαυτό του το βίντεο
Είχε προσλάβει μάλιστα και οικονομικό σύμβουλο ο οποίος διαχειρίζονταν την περιουσία των 4.000.000 δολαρίων που είχε εκταμιεύσει. Μισθοί 50 χρόνων στο ίδιο πανεπιστήμιο στην ίδια βιβλιοθήκη. Ένα πρωινό ο τυπικός Μόριν, δεν πήγε στη δουλειά του.
Είχε πεθάνει το βραδύ στον ύπνο του. Το πανεπιστήμιο ανακοίνωσε τη λύπη του για την απώλεια αυτή. Λίγες ημέρες αργότερα ο πληρεξούσιος δικηγόρος του χτυπούσε την πόρτα του Πρύτανη και του ανακοίνωνε πως ο αποθανών πελάτης του είχε αφήσει κληρονομιά ύψους 4.000.000 στο πανεπιστήμιο
Οι όροι του Μόριν που φυσικά έγιναν αμέσως αποδεκτοί ήταν οι εξής:100.000 δολάρια στην βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου, 1 εκατομμύριο δολάρια στο στάδιο του πανεπιστημίου και τα υπόλοιπα χρήματα θα πάνε σε έργα επέκτασης των κτιρίων του πανεπιστημίου
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου