Γράφει η Σίσσυ Μακρίδου...
Έφυγε τόσο απρόσμενα από την ζωή
μου. Ήμουν ένα ψέμα και το ψέμα έρχεται η στιγμή που χάνει την λάμψη του. Έφυγε,
ας μπορούσε να γυρίσει πίσω στην αθλιότητα μου. Πάλι πίσω στον βούρκο της ανυπαρξίας
επιστρέφω, για μια ακόμη φορά το τοπίο κενό από συναισθήματα. Χάθηκε έξω από την νεκρή ζωή μου, θα
μπορούσα να συνεχίσω αλλά αφήνομαι πάνω στα φθαρμένα γόνατα , σταματάω… Μια τρομακτική κραυγή
πληγώνει τις χορδές του μυαλού . Θα μπορούσα να πολεμήσω για όλα αυτά που δεν
μου ανήκαν ποτέ, παραιτούμαι… Τρομερή η ψυχή καθώς η ομορφιά εγκαταλείπει!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου