Ο τίτλος του εγγράφου της γραμματείας της κυβέρνησης της
Μπογκοτά, πρωτεύουσας της Κολομβίας, δηλώνει με σαφήνεια την αντίληψή της περί
βιασμών. «Αποκλειστική ευθύνη του θύματος» γράφει, επιχειρηματολογώντας πως «η
ίδια έθεσε σε κίνδυνο την ασφάλεια και τη ζωή της [...] Αν η Ρόσα Ελβίρα Σέλι
δεν είχε βγει με τους δύο συμφοιτητές της μετά τα μαθήματά της εκείνο το βράδυ
του 2012, δεν θα θρηνούσαμε τον θάνατό της».
Η Ρόσα Ελβίρα πωλούσε γλυκά στους δρόμους, ήταν ανύπαντρη
μητέρα και στα 35 της είχε επιστρέψει στα θρανία προσπαθώντας να τελειώσει το
γυμνάσιο, για να μπορέσει να κάνει πράξη το όνειρό της να σπουδάσει ψυχολογία.
Γνώρισε φρικτό θάνατο: ο δράστης τη βίασε, τη βασάνισε, την παλούκωσε με ένα
κλαδί που της ξέσκισε τα σωθικά και τέσσερις μέρες μετά υπέκυψε στα τραύματά
της.
Τότε η χώρα είχε συγκλονιστεί και η δολοφονία της οδήγησε σε
ψήφιση νόμου που φέρει το όνομά της και θεσπίζει το έγκλημα της θηλεοκτονίας,
επιβάλλοντας ποινές φυλάκισης από 250 έως και 500 μήνες.
Τώρα οι αρχές απάντησαν στις καταγγελίες της οικογένειάς της
για αμέλεια των δημοτικών υπηρεσιών –που καθυστέρησαν να φτάσουν στον τόπο του
εγκλήματος μετά την κλήση του θύματος και δεν τη μετέφεραν άμεσα σε νοσοκομείο–
με το επαίσχυντο κείμενο που ενοχοποιεί τη νεκρή για το κτηνώδες έγκλημα.
Τα κοινωνικά δίκτυα πήραν φωτιά, ζητώντας την παραίτηση του
γραμματέα της κυβέρνησης της πρωτεύουσας, Μιγκέλ Ουρίμπε, ο οποίος μετά την
κατακραυγή αρκέστηκε στο να ζητήσει συγγνώμη.
«Είναι αδιανόητο να λένε ξανά στις γυναίκες πως αν θέλουν να
είναι σώες δεν πρέπει να βγαίνουν από τα σπίτια τους» έλεγε στο BBC η Ολγα
Αμπάρο Σάντσες από την οργάνωση Οίκος των Γυναικών.
«Μια συγγνώμη δεν αρκεί». Κι ούτε μπορεί να γίνει αποδεκτή
σε μια χώρα όπου την τελευταία πενταετία δολοφονούνται τέσσερις γυναίκες την
ημέρα και όπου το 90% των σχετικών δικαστικών υποθέσεων καταλήγει στην
ατιμωρησία των δραστών.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου