Οι συνέπειες αυτής της νέας πραγματικότητας είναι ορατές στον αγροτικό τομέα, όπου παραδοσιακές καλλιέργειες και προϊόντα δεν μπορούν να αντέξουν στον ανταγωνισμό, ενώ αντίθετα ενισχύεται η δυναμική και η προοπτική άλλων.
Η χώρα μας έχει ένα δυνατό «όχημα» που κυριολεκτικά ανοίγει δρόμους στις διεθνείς αγορές κι αυτό είναι η φέτα. Ήδη οι εξαγωγές του μοναδικού αυτού προϊόντος (οι οποίες σημειωτέον αποτελούν τον κύριο όγκο των ελληνικών εξαγωγών τυροκομικών προϊόντων) καταγράφουν μια αξιοθαύμαστη πορεία: Από 27,5 χιλιάδες τόνους το 2007 φτάσαμε στους 43,8 χιλιάδες τόνους το 2014 και από τζίρο 139 εκατ. ευρώ το 2007 σε τζίρο 260 εκατ. ευρώ το 2014.
Το κυριότερο όμως είναι ότι η ζήτηση στις διεθνείς αγορές είναι πολλαπλάσια της ελληνικής παραγωγής. Εν μέρει καλύπτεται από διάφορες απομιμήσεις και «λευκά τυριά», πράγμα που πάντα θα συμβαίνει, αλλά είναι σαφές ότι η προοπτική του εθνικού μας προϊόντος είναι υψηλή.
Κανένα άλλο προϊόν δεν μπορεί να έχει αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά που είναι απολύτως συνυφασμένα με τη χλωρίδα, το γεωγραφικό ανάγλυφο, την εκτατική εκτροφή και το κλίμα της χώρας μας, από τον Κύκλωπα Πολύφημο (τον πρώτο, κατά τον μύθο, παρασκευαστή φέτας) πριν 8.000 χρόνια έως σήμερα.
Συνεπώς υπάρχει στις ευρωπαϊκές και στις διεθνείς αγορές ένα «πεδίον δόξης λαμπρό» που περιμένει από εμάς να το κατακτήσουμε.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχουμε κάνει μια στρατηγική επιλογή: Να αξιοποιήσουμε κάθε δυνατότητα ώστε ο κλάδος της αιγοπροβατοτροφίας, ο κλάδος που στηρίζει και στηρίζεται από τη φέτα, να ενισχυθεί μέσα από κίνητρα, διευκολύνσεις, στοχευμένες πολιτικές και «εργαλεία», ώστε να μπορέσει να ξεπεράσει τις δομικές του αδυναμίες και να αποτελέσει την αιχμή του δόρατος για την παραγωγική ανασυγκρότηση του πρωτογενούς τομέα της χώρας.
Το πρώτο βήμα για την υλοποίηση αυτής της στρατηγικής υπήρξε ο νόμος για τις βοσκήσιμες γαίες, μια μικρή επανάσταση που δεν έγινε απολύτως κατανοητή καθώς, δυστυχώς, τα αγροτικά θέματα προσελκύουν τα φώτα της δημοσιότητας μόνον όταν κατεβαίνουν τα τρακτέρ στους δρόμους…
Με μια κουβέντα, με το νόμο αυτό, δεν λύσαμε απλώς το θέμα της απρόσκοπτης καταβολής των επιδοτήσεων στους κτηνοτρόφους, αλλά δημιουργήσαμε τις προϋποθέσεις για την αειφορική διαχείριση και αύξηση της «βοσκοϊκανότητας» των γαιών αυτών - έτσι ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν περισσότερα αιγοπρόβατα - και για τη δημιουργία «λιβαδικών μονάδων». Φανταστείτε κάθε κοπάδι, κάθε κτηνοτρόφος, να έχει τη δική του «λιβαδική μονάδα», δηλαδή την έκταση που θα του εξασφαλίζει πράσινη βοσκήσιμη ύλη για το μεγαλύτερο διάστημα του έτους, και μάλιστα θα φιλοξενεί και τις βασικές υποδομές του, στάβλους, αμελκτήρια, αποθήκες, ακόμα και μικρά τυροκομεία.
Πέραν αυτού, το επόμενο διάστημα θα μπουν σε εφαρμογή μια σειρά από παρεμβάσεις που έχουμε σχεδιάσει ειδικά για τον τομέα της αιγοπροβατοτροφίας, αξιοποιώντας κυρίως πόρους και δυνατότητες του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης. Αφορούν μεταξύ άλλων τη μείωση του κόστους παραγωγής, την ενίσχυση της παραγωγής κατάλληλων και φθηνών ζωοτροφών, την ανάδειξη και γενετική βελτίωση ντόπιων φυλών προβάτων και αιγών υψηλής απόδοσης, την προώθηση συλλογικών – συνεργατικών σχημάτων, τον εκσυγχρονισμό και καθετοποίηση των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων, την ειδική υποστήριξη των κτηνοτρόφων των ορεινών περιοχών, τη διευκόλυνση της αδειοδότησης κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων κ.λπ.
Η στήριξη και ανάπτυξη της αιγοπροβατοτροφίας είναι διέξοδος για τον αγροτικό τομέα, είναι μονόδρομος για τη διατήρηση της συνοχής στην ύπαιθρο και την παραμονή των κατοίκων στις ορεινές περιοχές, είναι εθνική ανάγκη. Όσοι ασχολούνται με τα αγροτικά θέματα το ξέρουν. Το ξέρουν ακόμα και εκείνοι που για λόγους μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων παρασύρουν και παρασύρονται σε μηδενιστικές καταγγελίες, όπως αυτές των τελευταίων ημερών ότι «χάσαμε το όνομα της φέτας» κ.λπ.
Δεν χάσαμε τίποτα. Το όνομα της φέτας είναι απολύτως κατοχυρωμένο στην Ευρωπαϊκή αγορά, ενώ για τις τρίτες χώρες, στις οποίες μέχρι σήμερα δεν υπήρχε καμία απολύτως προστασία (και παρόλα αυτά είχαμε τις εξαγωγές που προανέφερα), δίνουμε μάχη για να βελτιώσουμε το καθεστώς που κληρονομήσαμε και να κερδίσουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Σε αυτή την προσπάθεια θέλουμε τη στήριξη των ίδιων των αγροτών και των φορέων τους, των επιστημόνων, των τεχνοκρατών, των επιχειρηματιών, των πολιτικών δυνάμεων. Με ανοιχτό μυαλό, χωρίς μικροψυχίες
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου