Μια ίωση που ταλαιπωρεί τα πνευμόνια μου και τη μιτροειδή βαλβίδα, με καθήλωσε στο μοναχικό δωματιάκι, βάζοντάς με να κάνω ασκήσεις επαναστατικής γραφής, βυθίζοντάς με στα «κόκκινα νερά» και φέρνοντάς με αντιμέτωπη με τον Πρετεντέρη και τινας άλλων ομοειδών, που δημοσιο-γραφούν τους εκφοβισμούς τους περί επερχόμενης αριστεράς που θα λεηλατήσει το «έχειν» μας. Ανόητη, μα και επικίνδυνη φλυαρία, που ενδυναμώνει το φόβο στους νέους που μεγαλώσαμε στα σαγόνια του νέο-φιλελευθερισμού μα και στους μεγάλους που φοβούνται μήπως χάσουν την πασοκική ψευτοευμάρειά τους… η ευθύνη στους 40ρηδες που αρνούνται ή αδυνατούν να οριοθετήσουν μια πραγματικότητα…
Διαχωρίζω, αυθαίρετα βέβαια, τους ανθρώπους, σε έχοντες και μη έχοντες, ταυτίζοντας τους δεύτερους με το «είναι» και τους πρώτους με το «μη είναι» του Ε. Φρομ… ο φόβος των εχόντων, τελικά, δεν είναι ότι θα χάσουν το «έχειν» τους, μα ότι θα αναδειχθεί το «μη είναι»… οι μη έχοντες ας αποδείξουν πως το μόνο που έχουν να χάσουν είναι ο φόβος…
Ν.Γ.
Διαχωρίζω, αυθαίρετα βέβαια, τους ανθρώπους, σε έχοντες και μη έχοντες, ταυτίζοντας τους δεύτερους με το «είναι» και τους πρώτους με το «μη είναι» του Ε. Φρομ… ο φόβος των εχόντων, τελικά, δεν είναι ότι θα χάσουν το «έχειν» τους, μα ότι θα αναδειχθεί το «μη είναι»… οι μη έχοντες ας αποδείξουν πως το μόνο που έχουν να χάσουν είναι ο φόβος…
Ν.Γ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου