«Αφήνω
πίσω τις αγορές και τα παζάρια.Θέλω
να τρέξω στις καλαμιές και τα λιβάδια,
να ξαναγίνω καβαλάρηςκαι ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρηςκαι τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ…» Δοκίμασε
έχοντας τα δυο μου μάτια κλειστά, να αφήσεις πίσω σου τον κόσμο που βλέπεις.
Μετέφερε τον εαυτό σου, σε άλλον κόσμο.Φαντάσου
λοιπόν, ανθρώπους δίχως σύνορα. Χωρίς δεσμά στα σκέλη και στους αυχένες, να
μπορούν να φύγουν όποτε το θελήσουν από το ένα σημείο της γης στο άλλο, να
βλέπουν καθαρά ότι υπάρχει γύρω τους. Να αναγνωρίζουν το αγαθό και να προχωρούν
μπροστά αναπτύσσοντας τη φύση προς το καλύτερο. Ανοιχτή σε οποιαδήποτε άλλη
αγκαλιά. Δες έναν ουρανό καθαρό, ακόμα και όταν βρέχει. Παρακολούθησε τα
αεροπλάνα, που μεταφέρουν μόνο επιβάτες.
Επιβάτες.
Κάνε εικόνα έναν κόσμο, βγαλμένο μέσα από ένα παραμύθι. Ειρηνικό κόσμο.
Μου έβαλες νόμους, ευκαιρία να γίνω αναρχικός.Μου έστησες σύνορα, ότι πρέπει να ξεπεράσω κάθε όριο.Μου επέβαλες τη θρησκεία, αφορμή να γίνω αλλόθρησκος ή ακόμα και άθεος. Άθεος, στο δικό σου θεό. Σε αυτόν που σε προστάζει να χωρίζεις ανθρώπους σε κατηγορίες και να τους πολεμάς μετά επειδή διαφέρουν.
Τι κόσμο δημιούργησες Θεού μου;
Ρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω;!Άνθρωποι σπαράζουν στον αγώνα της επιβίωσης, χάνουν ότι πολύτιμο έχουν. Τη ζωή που μέχρι τώρα ακολουθούσαν…τη πατρίδα τους.Στα αλήθεια τώρα, έχει σημασία η πατρίδα; Ποια πατρίδα; Ένα κομμάτι γης είναι, τίποτα περισσότερο.
Ας το γενικεύσουμε λίγο παραπάνω, μεταμορφώνοντας τη Γη ως πατρίδα μας. Τότε θα ανήκουμε στο σύνολο και δε θα έχουμε ανάγκη από κάποια άλλη γλώσσα. Θα μάθουμε να χρησιμοποιούμε μια κοινή γλώσσα.
Κλείστε τα μάτια σου και ονειρεύσου αυτόν τον κόσμο. Βρες έναν τρόπο να ξεφύγεις…
να ξαναγίνω καβαλάρηςκαι ξαναέλα να με πάρεις ουρανέ,
για δεν υπήρξα κατεργάρηςκαι τη χρειάζομαι τη χάρη σου μωρέ…»
Επιβάτες.
Κάνε εικόνα έναν κόσμο, βγαλμένο μέσα από ένα παραμύθι. Ειρηνικό κόσμο.
Μου έβαλες νόμους, ευκαιρία να γίνω αναρχικός.Μου έστησες σύνορα, ότι πρέπει να ξεπεράσω κάθε όριο.Μου επέβαλες τη θρησκεία, αφορμή να γίνω αλλόθρησκος ή ακόμα και άθεος. Άθεος, στο δικό σου θεό. Σε αυτόν που σε προστάζει να χωρίζεις ανθρώπους σε κατηγορίες και να τους πολεμάς μετά επειδή διαφέρουν.
Τι κόσμο δημιούργησες Θεού μου;
Ρε μπαγάσα περνάς καλά εκεί πάνω;!Άνθρωποι σπαράζουν στον αγώνα της επιβίωσης, χάνουν ότι πολύτιμο έχουν. Τη ζωή που μέχρι τώρα ακολουθούσαν…τη πατρίδα τους.Στα αλήθεια τώρα, έχει σημασία η πατρίδα; Ποια πατρίδα; Ένα κομμάτι γης είναι, τίποτα περισσότερο.
Ας το γενικεύσουμε λίγο παραπάνω, μεταμορφώνοντας τη Γη ως πατρίδα μας. Τότε θα ανήκουμε στο σύνολο και δε θα έχουμε ανάγκη από κάποια άλλη γλώσσα. Θα μάθουμε να χρησιμοποιούμε μια κοινή γλώσσα.
Κλείστε τα μάτια σου και ονειρεύσου αυτόν τον κόσμο. Βρες έναν τρόπο να ξεφύγεις…
«Αφήνω πίσω το σαματά
και τους ανθρώπους.
Έχω χορτάσει
κατραπακιές και ψάχνω τρόπους
πως να ξεφύγω από τη
μοίρα
κι έχω μέσα μου
πλημμύρα ουρανέ,
για δεν υπήρξα
κατεργάρης
και θα το θες να με
φλερτάρεις γαλανέ
Ρε μπαγάσα! Περνάς καλά
εκεί πάνω;
Κάνε πάσα καμιά ματιά
και χάμω.
κει που κοιμάσαι και
αρμενίζεις
ξάφνου αστράφτεις και
μπουμπουνίζεις
κι ότι σου `ρθει
κατεβάζεις
μην θαρρείς πως με
ταράζεις.
Γιατί σου φτιάχνω
τραγουδάκια
με τα πιο όμορφα
στιχάκια στο ρεφρέν.
Για το χαμένο μου αγώνα
που τ’ αστεράκια μείναν
μόνα να τον κλαιν»
CONSTANTINE
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου