Θα χαρακτηρίζαμε την ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα ως
«αόρατη» βία, συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες καθώς θεωρείται αυστηρά
οικογενειακή υπόθεση. Αποτελεί ένα καλά κρυμμένο μυστικό από τις κακοποιημένες
γυναίκες, οι οποίες λόγω της ντροπής και ενοχής που αισθάνονται δεν
αποκαλύπτουν τη βία που υφίστανται, δεν αναζητούν βοήθεια κι έτσι εγκλωβίζονται
σε καταστροφικές καταστάσεις τόσο για τις ίδιες όσο και για τα παιδιά τους,
εφόσον υπάρχουν μέσα στην οικογένεια. Η ενδοοικογενειακή βία δεν περιλαμβάνει
μόνο τη σωματική κακοποίηση, αλλά τις άμεσες και έμμεσες απειλές, τη
συναισθηματική και ψυχολογική βία, τη σεξουαλική κακοποίηση, την κοινωνική
απομόνωση, τον οικονομικό έλεγχο και γενικότερα όλες εκείνες τις συμπεριφορές
που ωθούν ένα άτομο να ζει υπό ένα διαρκή φόβο. Συνδέεται δε άρρηκτα με την
καταπάτηση των κυρίαρχων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της αξιοπρέπειας, της
ελευθερίας, της ασφάλειας και ισότητας μέσα στην οικογένεια και τη νομική
προστασία.
Η εξέλιξη της ενδοοικογενειακής βίας στην Ελλάδα είναι
αυξητική τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, η
οποία μοιραία συμβάλλει στην αλλαγή του τρόπου ζωής και της σκέψης,
αναπαράγοντας διαρκώς το φόβο της θυματοποίησης, και την αύξηση των
περιστατικών. Επομένως η διαρκής
εκπαίδευση του κοινού με στόχο την αλλαγή των κοινωνικών προτύπων που ευνοούν
τη βία μέσα στην οικογένεια και η ευαισθητοποίησή του γύρω από τις επιπτώσεις της βίας στα θύματα
και κυρίως στις γυναίκες και τα παιδιά, καθίσταται απολύτως αναγκαία. Είναι
αναγκαία η προαγωγή του «αθέατου» αυτού κοινωνικού φαινομένου, ως ένα δημόσιο
ζήτημα που μας αφορά όλους. Αναμφισβήτητα αυτό θα συμβάλει στην μείωση των περιστατικών
ενδοοικογενειακής βίας και στη μηδενική ανοχή απέναντι σε αυτή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου