Ο Ferdinand Victor Eugene Delacroix, ο γνωστός σε όλους Γάλλος φιλέλληνας Ευγένιος Ντελακρουά (1798-1863), είναι ίσως ο καλλιτέχνης που επηρεάζει όσο κανείς την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη. Στους παριζιάνικους κύκλους των διανοουμένων το 1824 μοναδικό θέμα συζήτησης αποτελεί ο πίνακάς του για τη σφαγή της Χίου.
Ο Ντελακρουά λοιπόν ζωγραφίζει τη δεκαετία του 1820′s δύο πίνακες που καθηλώνουν. Σε ηλικία 26 περίπου ετών, παλεύει για έξι περίπου μήνες και παρουσιάζει τον πρώτο ουσιαστικά πίνακα με σύγχρονα φιλελληνικά αισθήματα στην Ευρώπη. Είναι όπως είπαμε “Η Σφαγή της Χίου” (1824). Ο Ντελακρουά χρωματίζει την οδύνη μιας ανείπωτης σφαγής που μαύρισε όλο το νησί και έγινε το πρώτο σινιάλο στην Ευρώπη πως στην Ελλάδα κάτι δεν πάει καλά. Μια ελεγεία πόνου στην ανθρώπινη δυστυχία. Τα μαρμαρωμένα βλέμματα των Χιωτών, η Ελληνίδα μάνα που κείται νεκρή με το παιδί της, τα σταυρωμένα χέρια του πολεμιστή αριστερά, οι αγκαλιές φόβου, ο Τούρκος που αρπάζει τη μισόγυμνη γυναίκα συγκλονίζουν τις αισθήσεις.
Ο δεύτερος πίνακας του και μεγάλη αδυναμία του γράφοντος, είναι “Η Ελλάδα στα ερείπια του Μεσολογγίου” (1826, Μουσείο Καλών Τεχνών του Μπορντό). Συγκλονίζει κι αυτός με την εκφραστικότητα, τις σκέψεις που γεννά, τα συναισθήματα που αβίαστα εκπέμπονται. Το φιλελληνικό κύμα στην Ευρώπη υψώνεται ολοένα και πιο απειλητικό για την κραταία μέχρι πριν λίγο καιρό Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η “καλλιτεχνική” προπαγάνδα του Ντελακρουά υπέρ της Ελλάδας είναι φανερή. Μια γυναίκα, Ελληνίδα, η ίδια η Ελλάδα προσωποποιημένη, με το στήθος μισοφανερό, προτεταγμένο, σχεδόν εκλιπαρεί για βοήθεια ενώ πίσω της το χάος της σφαγής και της ηρωικής εξόδου του Μεσολογγίου συγκλονίζει πάνω στα ερείπια του κάστρου. Το αθάνατο πνεύμα των Πολιορκημένων χωράει στο πρόσωπό της. Τα χέρια της δε ζητούν όμως μόνο βοήθεια. Δείχνουν: “εδώ είμαι, ο,τι κι αν έγινε, όσα ερείπια κι αν σκορπίσετε εναγύρω, είμαι εδώ, όρθια, αποφασισμένη, ζωντανή.” Το φώναξε με την πένα του κι ο Βίκτωρ Ουγκό: “Αυτή η γυναίκα που είναι η Ελλάδα έχει τόσο ωραία στάση και έκφραση. Και έπειτα υπάρχει τόση δεξιοτεχνία και τέχνη στα τολμήματα του κυρίου Ντελακρουά. Το πινέλο που είναι τόσο θαυμάσιο και κυρίως αληθινό!
Ο πίνακας του Ντελακρουά “Ο Μπότσαρης αιφνιδιάζει το στρατόπεδο των Τούρκων…” και το θάνατό του είναι επίσης ενδεικτικός της σημασίας και του καθολικού πένθους που είχε για τους Έλληνες και τους φιλελληνικούς κύκλους ο θάνατος του ατρόμητου πολεμιστή. Η ελαιογραφία αυτή του Ντελακρουά απεικονίζει την έφοδο του Μπότσαρη κατά των τουρκικών δυνάμεων στο Καρπενήσι στις 21 Αυγούστου του 1823. Ο Μπότσαρης υποκύπτει τελικά στα τραύματά του.
Εκτίθεται στο Μουσείο Τέχνης του Τολέδο.
Γνωστός πίνακας του Ντελακρουά είναι επίσης και ο πίνακάς “Έλληνας Έφιππος Πολεμιστής” (Mounted Greek Warrior
About
ektos-ylhs.blogspot.com/
Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου