Κάθε χρόνο τέτοια μέρα γράφω ενα κομμάτι για εκείνο το συμβάν που μου άλλαξε (;) τη ζωή.
Κάτι σαν τάμα… ευχαριστία…υποχρέωση.
Φέτος λέω να το γράψω επ ευκαιρία του ΠΑΟΚ.
Ακούστε….
Επειδή πολλοί με ρωτάτε ή επιμένετε ότι είμαι ΠΑΟΚ.
Μερικοί βλέπουν απο πίσω και δράκους… συνωμοσίες….
Ακούστε λοιπόν:
Ολα αυτά τα χρόνια από το έμφραγμα και μετά ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ… ούτε ένας… ποτέ δεν με ρώτησε αν πήρα τα φάρμακά μου… αν κάνει αυτό που τρώω… πώς νιώθω σήμερα… κλπ…
Δεν παραπονιέμαι… έτσι κέρδισα την ησυχία μου… το γεγονός πάντως παραμένει.
Αντιθέτως πολύ συχνά άνθρωποι του στενού μου περιβάλλοντος μου έκαναν πράγματα που ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ να τα κάνεις σε έναν άνθρωπο που πέρασε έμφραγμα.
π.χ. να τον στεναχωρήσεις.
Φυσικά με φρόντισαν αρκετοί άνθρωποι… συνήθως αυτοί που δεν περίμενα….
Ποια είναι η μεγαλύτερη φροντίδα στην εποχή μας;
Να σε αγαπάνε.
Οχι να αγαπάς μόνο… να σε αγαπάνε!
Ποιοί με αγαπούν;
Οι φίλοι του ΠΑΟΚ.
Μονομπλόκ.
Γιατί;
Επειδή ως Παναθηναϊκός, χαμουτζής έγραψα αυτό που είδα σ' αυτούς.
Δεν καταλαβαίνω.
Τί άλλο μπορεί να γράψει ένας δημοσιογράφος εκτός απ' αυτό που βλέπει;
Αυτό είδα… αυτό έγραψα…
Και ξαφνικά με αγάπησαν.
Δεν φαντάζομαι να φαντάζεστε ότι το έγραψα για να αγαπηθώ… Αντε για να το εκμεταλλευθώ θα έλεγε ένας καχύποπτος… έστω… αλλά για να αγαπηθώ;
Ως δημοσιογράφος έχω κερδίσει τόσα μπράβο όσα χρειάζομαι.
Έχει συμφωνήσει μαζί μου κόσμος…
Αλλά αγάπη;
Δεν το'χα ξανα-εισπράξει.
Να σας πω μιαν αλήθεια;
Ούτε οι συνάδελφοι μου εδω στο SDNA δεν έχουν καταλάβει το βάθος της σχέσης μου με τους ΠΑΟΚτσήδες.
Η καλυτερη θεραπεία για την καρδιά μου είναι η αγάπη…. το χαμόγελο….
Το ο,τι στεναχωριέμαι που τα παιδιά μου ζουν μακρυά…δεν βοηθά όπως καταλαβαίνετε.
Και ξαφνικά έρχεται η αγάπη από τον ΠΑΟΚτσή…
-Ευχαριστώ ρε Μάνο!
Δεν είναι αστείο.
Γιατί μου λέει ένας άγνωστος "ευχαριστώ". Επειδή έκανα τη δουλειά μου;
Όχι…επειδή του δίνω να καταλάβει ότι δεν είναι μόνος. Ο,τι άκουσα την κραυγή του….
Και μου το επιστρέφει με αγάπη.
Γέμισε το inbox μου απο ¨"ευχαριστώ"…όχι απο "μπράβο".
Έγραψε ο φίλος μου ο Κώστας ότι είμαι "οπαδός των οπαδών του ΠΑΟΚ!"
Ετσι ακριβώς.
Έγραψα την αλήθεια τους και εκείνοι μου έστειλαν αγάπη.
Τι διάολο άλλα μπορώ να περιμένω;
Τα παιδιά μου ζουν στη Μακεδονία όπως σας είπα πιο πάνω… νιώθω ασφάλεια να με αγαπούν τόσοι άνθρωποι εκεί.
Δεν είναι όλα δούναι και λαβείν.
Γραφιάς είμαι… δεν είμαι παράγοντας… και δεν διακατέχομαι από το άγχος του αποτελέσματος της ομάδας του ΠΑΟΚ…
Οταν ο ΠΑΟΚτσής ενθουσιασθεί ή απογοητευθεί για μένα πάντα θα με γοητεύει η αντίδραση του.13 χρόνια μετά…ενα μεγάλο (συμπαγές) κομμάτι του πληθυσμού μου δείχνει, αγάπη, φιλία…συχνά - πυκνά σεβασμό… πως είναι δυνατόν εγω να μην τους το επιστρέψω; Εγω ο ίδιος μισώ την αχαριστία…
Ποιο είπαμε ότι είναι το φάρμακο για την καρδιά;
Η αγάπη … ειδικά αυτή που σου δείχνουν.
Δεν το κατάλαβαν άνθρωποι πουχουμε φάει ψωμί κι αλάτι μαζί και το κατάλαβαν οι άγνωστοι.
Είναι ωραίο δώρο αυτό για τα γενέθλια μου.
Δεν έχω ιδέα που είναι τα γραφεία της ΠΑΕ… ποιός είναι ο υπεύθυνος τύπου (συγγνώμη δεν το λεω υποτιμητικά)… δεν έχω μιλήσει ποτέ με συνάδελφο που καλύπτει ρεπορτάζ ΠΑΟΚ.
Εχω κάνει όμως φίλους στη Θεσσαλονίκη.
Καρντάσια φίλους…
Δεν μπορώ να γίνω πιο σαφής.
Δεν μπορώ ναμαι ψεύτης τέτοια μέρα.
Παναθηναϊκός είμαι . Βαζελος πώς το λένε… εχω φάει τα νιάτα μου στις μεγάλες στιγμές της Πανάθας… δεν αγαπώ τον ΠΑΟΚ… αγαπώ τους φίλους του… τον τρόπο που σκέφτονται…μ αρεσει η λειτουργία τους… η θρησκευτική εννοώ…
… όπως μ αρεσουν οι Ιρλανδοί και οι Βάσκοι… επειδή δεν κάνουν πίσω.
Το 2011 άκουσα δίπλα μου γιαγιά 80+… στην Καψόχωρα…να ανησυχεί για τον … Κλάους!
Έπαθα σοκ.
Οι γυναίκες είναι ΠΑΟΚ… όχι επειδή (υποχρεωτικά) είναι ο γκόμενος ή ο σύζυγος…
Η φίλη μου η Ελισάβετ κυκλοφορούσε μόνη της με φανέλα του ΠΑΟΚ τα βράδια στην Αθήνα, όταν ο ΠΑΟΚ είχε ρίξει 3 στον Ολυμπιακό.
Στεναχωριέμαι με κάτι που δεν έχει σχέση με τον ΠΑΟΚ και αμέσως 100 ΠΑΟΚτζήδες στέλνουν:
-Αδελφέ είσαι καλά;
Συγγνώμη μπείτε λίγο στα παπούτσια μου….
Αν μη τι άλλο καμαρώνω.
Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό στον Παπαθεοδωρου… ούτε στον Ασπρούλια… και πολύ πολύ δεν μπορώ να το εξηγήσω στον θυμωμένο αντίπαλο που γράφει: "άξιος ο μισθός σου!"
Η καρδιά μου θεραπεύεται με αγάπη.
Δεν είναι δημοσιογραφικό το θέμα.
Είναι θέμα καρδιάς.
Μην με ευχαριστείτε εσείς.
Εγω σας ευχαριστώ που μου δίνετε ανάσες.
Τι επαναλαμβάνω: απλώς τη δουλειά μου κάνω. Αυτή που μου ανέθεσε ο απο καρδιάς φίλος μου Βασίλης, όταν με προσέλαβε και μου είπε: "Γράψε αυτά που σκέφτεσαι."
Εγω γράφω με την καρδιά.
Και οι καρδιές γράφουν πάντα την αλήθεια… το μυαλό όχι πάντα.
Σας ευχαριστώ.
ΥΓ. Πολλοί με ρωτούν "πως ξέρω τόσα πράγματα για την ψυχολογία ενός ΠΑΟΚτσή!" Είναι απλό: Δεν τους ρώτησα… τους παρατήρησα. Οι φίλοι του ΠΑΟΚ μου μιλάνε ΠΑΟΚτσίδικα χωρίς να αναφέρονται ποτέ στην ομάδα… εκεί τους έμαθα…
Τους ανθρώπους δεν τους μαθαίνεις από τις λέξεις… από την ανάσα τους μαθαίνεις.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου