Σαν σήμερα το 1994 πεθαίνει στη Νέα Υόρκη η Μελίνα Μερκούρη

«Γεννήθηκα Ελληνίδα και θα πεθάνω Ελληνίδα, ο Παττακός γεννήθηκε φασίστας και θα πεθάνει φασίστας».


Η σταρ που δεν δίστασε να «τσαλακώσει» την εικόνα της βγαίνοντας στα αμερικάνικα μέσα ενημέρωσης και να δηλώσει κλαίγοντας «Σας παρακαλώ μην πάτε στην χώρα μου».
 Η χούντα την απειλεί, αποπειράται να την δολοφονήσει, της αφαιρούν την Ελληνική ιθαγένεια αλλά δεν καταφέρνει να την εμποδίσει.
Η Μελίνα ήξερε καλά τι έλεγε και τι ζητάει και οι Ευρωπαίοι δεν μπορούσαν να αντισταθούν στον ενθουσιασμό της αλλά και στη αλήθεια των λόγων της. Ο πολιτισμός έλεγε είναι η βαριά βιομηχανία μας. Η τέχνη και η δημιουργία δεν είναι λιγότερο σημαντικά από το εμπόριο, την οικονομία, την τεχνολογία.
 Ανέδειξε με συνέπεια, αγάπη, σεβασμό, απαράμιλλη , δύναμη, αντοχή και υπομονή την πολιτιστική μας κληρονομιά. Αναθέτει την μελέτη για την ενοποίηση του ιστορικού κέντρου της Αθήνας, στον άξονα Ιερά οδός – Πλάκα -Στύλοι Ολυμπίου Διός για να διασωθεί η καρδιά της Αθήνας, το ιστορικό της κέντρο.
Με πρωτοβουλία της Μελίνας για ένα διάλογο των πολιτισμών της Ευρώπης ξεκινάει ο θεσμός των Πολιτιστικών Πρωτευουσών της Ευρώπης που υλοποιήθηκε το 1985 με την Αθήνα ως πρώτη Πολιτιστική Πρωτεύουσα.
 Το 2015 στο πλαίσιο για τα εγκαίνια των 30 χρόνων το δημοτικό συμβούλιο στην πόλη Μονς στο Βέλγιο για να αποτίσει φόρο τιμής στην Μελίνα Μερκούρη έδωσε το όνομα της σε μια λεωφόρο. Πίστευε στην πολιτιστική αποκέντρωση και δημιούργησε σε διάφορες πόλεις τα Δημοτικά Περιφερειακά Θέατρα. Δήλωνε ότι τα σχολεία και ο πολιτισμός πρέπει να συνδεθούν άρρηκτα και να έρθουν τα παιδιά σε επαφή με τον πολιτισμό από την νεαρή ηλικία

Πήρε το Α΄ βραβείο καλύτερης ηθοποιού στο φεστιβάλ των Καννών με την ταινία «Στέλλα» ,τραγούδησε το βραβευμένο με Oscar τραγούδι τα «Παιδιά του Πειραιά»από την ταινία «Ποτέ την Κυριακή», το αγάπησε και το ταξίδεψε σε όλα τα μέρη του κόσμου κάνοντας το λιμάνι του Πειραιά το πιο γνωστό λιμάνι του κόσμου,και αν ο Χατζιδάκις το απαξίωνε εκείνη χαριτολογώντας έλεγε ότι αν τα «Παιδιά του Πειραιά, δεν έχουν, μπαμπά έχουν σίγουρα μαμά»
Έζησε την απόλυτη αγάπη με τον διάσημο σκηνοθέτη Ζυλ Ντασέν 35 χρόνια,ο οποίος συνέχισε με πίστη τον αγώνα της Μελίνας Μερκούρη για τα Μάρμαρα του Παρθενώνα και δεν έπαψε πότε να δείχνει έμπρακτα την αγάπη για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Στην είδηση ότι πέθανε έκλαψε όλη η χώρα και ο θάνατος της προκάλεσε εκδηλώσεις συγκίνησης σε όλο τον κόσμο. Τα λόγια της έγραψαν ιστορία «Ελπίζω να δω τα Μάρμαρα πίσω στην Αθήνα προτού πεθάνω. Αν όμως έρθουν αργότερα εγώ θα ξαναγεννηθώ» .
Η ενέργεια, οι αγώνες της Μελίνας για την επιστροφή των Μαρμάρων δεν χάνονται και σε όποια διάσταση και αν βρίσκεται σίγουρα θα περιμένει να πραγματοποιηθεί το όνειρό της.

Share on Google Plus

About ektos-ylhs.blogspot.com/

Με τα μάτια της Τέχνης,της Επιστήμης της Ειρωνίας, του Σαρκασμού αλλά και του Έρωτα και της Αγάπης ,βλέπουμε το σήμερα διαβάσουμε το χθες και ονειρευόμαστε το αύριο...